Ντιζαϊνάτος κομήτης

Μοιάζει με διαστημικό... φιστίκι ίσως και με κόκαλο σκύλου, είναι όμως ο κομήτης Χάρτλεϊ 2 που αποκαλύπτει τα μυστικά του στους ενθουσιασμένους επιστήμονες χάρη στην προσέγγιση του βολιστήρα της NASA «Ντιπ Ιμπακτ» στην κοντινή απόσταση των 700 χιλιομέτρων.

Στενός στη μέση και μαλακός και ευρύτερος στα άκρα όπου σχηματίζονται πίδακες αερίων, ο κομήτης συναντήθηκε με τον βολιστήρα σε απόσταση 23 χιλιομέτρων από τη Γη. Ο βολιστήρας κινούνταν με ταχύτητα 12,5 χλμ. το δευτερόλεπτο. Ηταν η πέμπτη στην ιστορία της εξερεύνησης του Διαστήματος συνάντηση τέτοιου σκάφους με κομήτη και ελπίζεται ότι θα δώσει στους επιστήμονες στοιχεία για την κατανόηση των πλανητών. «Αν καταλάβουμε καλά τους κομήτες, αυτοί θα μας μιλήσουν και για τους πλανήτες» είπε στους «Νιου Γιορκ Τάιμς» ο αστρονόμος και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας της αποστολής «Epoxi», Μάικλ Α'Χιρν.

Στη σύνθεση των κομητών υπάρχουν υλικά που ουσιαστικά παραμένουν αναλλοίωτα από την εποχή του σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος, πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Στην επιφάνειά τους ανιχνεύονται υλικά όπως άνθρακας, υδρογόνο, οξυγόνο και άζωτο.

Οι φωτογραφίες που ελήφθησαν από τον «Ντιπ Ιμπακτ» αναμένεται να φωτίσουν την ίδια την ύπαρξη των πλανητών μας, ή όπως χαρακτηριστικά είπε ο Α'Χιρν, «τα στοιχεία που συλλέγονται θα κρατήσουν τους ερευνητές απασχολημένους για τα επόμενα 5, 10 ίσως και 15 χρόνια».

Βροχή Λεοντιδών

Την πλέον θεαματική «βροχή» διαττόντων, αυτή των Λεοντιδών, θα έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν για ακόμη μία χρονιά οι κάτοικοι της Γης, ανάμεσά τους και οι Έλληνες, με το αποκορύφωμά της να αναμένεται τις νύχτες της 17ης και 18ης Νοεμβρίου. Η καλύτερη στιγμή παρατήρησης θα είναι λίγο πριν το ξημέρωμα.

Τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» έλκουν την καταγωγή τους από τον κομήτη 55Ρ/Τέμπελ-Τατλ, αλλά επειδή φαίνεται να προέρχονται από την κατεύθυνση του αστερισμού του Λέοντα, έχουν πάρει το όνομά του.

Η «βροχή» των Λεοντιδών διαρκεί περίπου δύο εβδομάδες (7 έως 28 Νοεμβρίου), αλλά κορυφώνεται στο διήμερο 17 και 18 Νοεμβρίου.

Ο ρυθμός πτώσης των φωτεινών μετεώρων -που γίνεται με ταχύτητα περίπου 71 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο- υπολογίζεται σε 15 ανά ώρα κατά μέσο όρο. Από ιστορική άποψη, οι Λεοντίδες έχουν δημιουργήσει μερικά από τα πιο θεαματικά φαινόμενα στους ουρανούς του πλανήτη μας και μάλιστα υπήρξαν φορές, ιδίως μεταξύ των ετών 1998 - 2002, που εξελίχτηκαν σε πραγματική «θύελλα» μετεώρων, στη διάρκεια της οποίας πολλές χιλιάδες «αστεριών» φαίνονταν να πέφτουν κάθε ώρα στη Γη.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτές οι «θύελλες» λαμβάνουν χώρα περιοδικά, ανά 33 χρόνια περίπου, για άγνωστους λόγους. Η τελευταία τέτοια θεαματική «θύελλα» συνέβη το 2002, συνεπώς η επόμενη θα υπάρξει κάπου κοντά στο 2035. Φέτος θα πρέπει να αναμένεται μια ήπια δραστηριότητα.

Οι βροχές των μετεώρων παίρνουν το όνομα του αστερισμού που βρίσκεται στην περιοχή του ουρανού όπου εκδηλώνονται (π.χ. Ωριωνίδες, Αιγοκερίδες, Yδροχοΐδες, Περσείδες κ.α.).

Οι Λεοντίδες ξεχωρίζουν επειδή η τροχιά του κομήτη Tempel-Tuttle, από τον οποίο προέρχονται, έχει αντίθετη φορά από αυτήν της Γης, με συνέπεια τα θραύσματά του, να συγκρούονται με τον πλανήτη μας μετωπικά, με ταχύτητα σχεδόν διπλάσια από αυτή άλλων διαττόντων. Αναπτύσσεται, έτσι, μια μεγαλύτερη θερμοκρασία λόγω της τριβής κατά τη διέλευση των μετεώρων μέσω της γήινης ατμόσφαιρας, με αποτέλεσμα τα «πεφταστέρια» να καίγονται πιο έντονα και να εκπέμπουν περισσότερη λάμψη κατά την πτώση τους.

Για πρώτη φορά, οι Λεοντίδες παρατηρήθηκαν στις 13 Νοεμβρίου του 1883 στη βορειοανατολική Αμερική και έκτοτε εγκαινιάστηκε η σύγχρονη αστρονομία των διαττόντων.

Αν και μετά το 2002 η δραστηριότητα των Λεοντιδών έχει «κοπάσει», δεν παύει κατά καιρούς να εκπλήσσει τους παρατηρητές με τις συνεχείς μεταβολές της.

Αυτή η αβεβαιότητα ισχύει γενικότερα στην παρατήρηση διαττόντων αστέρων, καθώς κανείς ποτέ δεν μπορεί να είναι βέβαιος για το τι θα συμβεί και, φυσικά, κατά πόσο οι καιρικές συνθήκες θα επιτρέψουν την παρακολούθηση του φαινομένου.

Κι όμως, η σελήνη έχει νερό

Μεγάλες ποσότητες νερού βρέθηκαν, ύστερα από νέες αναλύσεις, σε κρατήρα, στην επιφάνεια της σελήνης. Η ανακάλυψη αναπτερώνει τις ελπίδες για τη δημιουργία μόνιμων, επανδρωμένων βάσεων στον δορυφόρο της Γης.

Σύμφωνα με την υπηρεσία LCROSS η οποία διενεργεί έρευνες στην επιφάνεια της σελήνης, ο κρατήρας Καμπέους, στο νότιο, "σκοτεινό" πόλο του δορυφόρου, διαθέτει μεγάλες ποσότητες παγωμένου νερού. Επίσης, στον κρατήρα βρέθηκαν σημαντικές ποσότητες μονοξειδίου του άνθρακα, μεθανίου, αμμωνίας και αργύρου.

Οι επιστήμονες ανέλυσαν φωτογραφίες από την περιοχή στην οποία προσέκρουσε, τον Οκτώβριο του 2009, ειδική ρουκέτα η οποία είχε εκτοξευτεί από τη NASA προκειμένου να ερευνήσουν το υπέδαφος της σελήνης. 

Πηγή: Εφημερίδα; ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Σκωτία: H καρδιά της κυματικής ενέργειας

Στη Σκωτία, «τη μελλοντική Σαουδική Αραβία της θαλάσσιας ενέργειας», όπως την αποκαλούν,κατασκευάζονται τα πρώτα δέκα παράκτια πάρκα. Τέσσερις καινοτόμοι τεχνολογίες υπόσχονται να δαμάσουν τα κύματα, με στόχο την παραγωγή ηλεκτρικής ισχύος 1,2 Gwatt -ποσότητα που καλύπτει τις ενεργειακές ανάγκες 750.000 σπιτιών.

Του ΚΩΣΤΑ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ, Εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Mία από τις κατασκευές μοιάζει με ένα τεράστιο μεταλλικό φίδι που επιπλέει πάνω στο νερό και ακολουθεί την κίνηση των κυμάτων. Κάποια άλλη βαφτίστηκε «στρείδι» («Oyster») από την εταιρεία που τη δημιούργησε, αφού παραπέμπει στο ανοικτό κέλυφος του οστρακοειδούς - με τη βάση της να ακουμπά σταθερά στον πυθμένα και το «καπάκι» της να ταλαντώνεται πίσω-μπρος, καθώς χτυπούν πάνω του τα κύματα. Και οι δύο άλλες, πιο συμβατικές υποβρύχιες μηχανικές διατάξεις, θυμίζουν τεράστιες τουρμπίνες και περιστρέφονται λόγω των θαλάσσιων ρευμάτων. Αυτές είναι οι τέσσερις τεχνολογίες στις οποίες θα βασιστούν τα «πάρκα θαλάσσιας ενέργειας», που θα εγκατασταθούν σε δέκα παράκτιες περιοχές της Σκωτίας -γύρω από τα νησιά Orkney και τον όρμο του Pentland-, με σκοπό να αξιοποιήσουν την κίνηση των κυμάτων και των παλιρροϊκών ρευμάτων, ώστε να παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα. Τα θαλάσσια αυτά πάρκα θα είναι τα πρώτα στον κόσμο που θα λειτουργούν σε βιομηχανική κλίμακα, αφού η ισχύς τους θα ξεπερνά τα 1,2 Gwatt. Κάτι που σημαίνει πως θα μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες 750.000 νοικοκυριών, χωρίς την παραμικρή εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου.

Η ανακοίνωση του σχεδίου έγινε πριν από λίγες εβδομάδες από τον πρωθυπουργό της τοπικής κυβέρνησης Alex Salmond, ο οποίος δημοσιοποίησε τα ονόματα των επτά εταιρειών στις οποίες παραχωρήθηκαν -προς εκμετάλλευση- οι παραπάνω τοποθεσίες. «Το επόμενο βήμα είναι να ολοκληρωθεί η διαδικασία αδειοδότησης», λέει στο «ΟΙΚΟ» η Johanna Yates, υπεύθυνη του τομέα θαλάσσιας και υδροηλεκτρικής ενέργειας της Scottish Renewables, ενός οργανισμού που στοχεύει στην προώθηση των ανανεώσιμων πηγών στη Σκωτία. Αλλωστε, εδώ και χρόνια είναι γνωστό πως η περιοχή αυτή διαθέτει από τις πιο προνομιακές τοποθεσίες στον πλανήτη. Τα πάρκα θα εγκατασταθούν σε ένα σημείο όπου ο Ατλαντικός Ωκεανός συναντά τη Βόρεια Θάλασσα και τα ρεύματα εκεί συχνά φτάνουν τα 30 χλμ./ώρα σε ταχύτητα. Επίσης, επειδή το ύψος των κυμάτων έχει μέσο όρο τα δύο μέτρα, ενώ ενίοτε ξεπερνούν τα δέκα μέτρα, «η Σκωτία μπορεί να γίνει η Σαουδική Αραβία της θαλάσσιας ενέργειας», σύμφωνα με τον κ. Alex Salmond.

Το πρώτο «κρας τεστ»

Ανάμεσα στις εταιρείες που ανέλαβαν να δημιουργήσουν τα πάρκα, βρίσκονται ορισμένοι από τους μεγαλύτερους βρετανικούς ομίλους από το χώρο της ηλεκτροπαραγωγής, όπως η EON, η Scottish and Southern Energy (SSE) και η Scottish Power Renewables. Οι όμιλοι αυτοί συνεργάστηκαν με τις επιχειρήσεις στις οποίες ανήκουν οι τέσσερις επικρατέστερες τεχνολογίες. Τεχνολογίες που, αν και έχουν υποβληθεί για χρόνια σε δοκιμές, έπρεπε να χρηματοδοτηθούν με αρκετά μεγάλα κονδύλια για να χρησιμοποιηθούν μαζικά: τα δέκα πάρκα εκτιμάται πως θα κοστίσουν 4 δισ. λίρες, μαζί με ένα ακόμη δισ. για την κατασκευή των υπόλοιπων υποδομών. Εντούτοις, η Johanna Yates θεωρεί πως μια τέτοια επένδυση θα βοηθήσει την τοπική οικονομία να ανακάμψει από την ύφεση και μακροπρόσθεσμα «θα επιτρέψει στη Σκωτία να εξαγάγει τεχνογνωσία στον υπόλοιπο κόσμο».

Βέβαια, καθώς πρόκειται για το πρώτο ουσιαστικά «κρας τεστ» για τη χρήση της κυματικής και της παλιρροϊκής ενέργειας, δεν είναι απίθανο να προκύψουν τεχνικές δυσκολίες, με συνέπεια ορισμένα πάρκα να λειτουργήσουν νωρίτερα απ' ό,τι άλλα. Επίσης, στην πορεία θα πρέπει να ελεγχθεί αν αυτές οι τεχνολογίες επιβαρύνουν τα θαλάσσια οικοσυστήματα αλλά και ποιες λύσεις τυχόν απαιτηθούν. «Πάντως, πέρα από την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, αυτές οι τεράστιες συσκευές θα παίξουν επίσης το ρόλο τεχνητών υφάλων, αυξάνοντας τον πληθυσμό των ψαριών στην περιοχή», συμπληρώνει η Yates.

Nέες μονάδες υπό σχεδίαση

Πριν ακόμη ξεκινήσει η εγκατάσταση των πρώτων πάρκων, η τοπική κυβέρνηση ήδη εξετάζει το ενδεχόμενο να παραχωρήσει και άλλες περιοχές για νέες μονάδες. Εξάλλου, σύμφωνα με μελέτη της οικολογικής οργάνωσης Carbon Trust, το ρεύμα που παράγεται από τη θάλασσα θα μπορούσε να καλύψει το 15% - 20% των αναγκών της Σκωτίας. Παράλληλα, υποστηρίζει ο Guardian, με αυτό τον τρόπο θα αυξήσει την ενεργειακή της ασφάλεια, τη στιγμή που τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Βόρεια Θάλασσα φαίνεται να μειώνονται.

«Και βέβαια, υπάρχουν επίσης πολλές περιοχές στον κόσμο οι οποίες έχουν τη γεωμορφολογία και το ενεργειακό δυναμικό για να εφαρμόσουν παρόμοιες τεχνολογίες», συμπληρώνει η κ. Yates. Για παράδειγμα, το αμερικανικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Ηλεκτρικής Ενέργειας (EPRI) υπολόγιζε το 2005 πως οι ΗΠΑ μπορούν να παράγουν το 10% του ρεύματός τους αποκλειστικά από κυματικά πάρκα.

1.Πανίσχυρο«στρείδι»

Το «στρείδι» της εταιρείας Aquamarine Power μπορεί να εγκατασταθεί σε βάθος 10 - 16 μέτρων, ώστε ο κατακόρυφος «υδατοφράκτης» της μονάδας να κλίνει δεξιά - αριστερά, ανάλογα με τη φορά των κυμάτων. Μέσω ενός υποβρύχιου καλωδίου που περιέχει πεπιεσμένο θαλασσινό νερό, η παλινδρομική αυτή κίνηση μεταφέρεται στην ακτή και σε μια υδροηλεκτρική γεννήτρια. Στη Σκωτία αναμένεται να χρησιμοποιηθούν 200 τέτοιες μονάδες, ισχύος 1 Mwatt.

2. Γιγάντια τουρμπίνα

Η υποθαλάσσια τουρμπίνα της OpenHydro διαθέτει ένα τεράστιο άνοιγμα στο κέντρο της, ώστε τα κοπάδια των ψαριών να μπορούν να περνούν από μέσα της και να μη συνθλίβονται στους έλικές της. Η πρώτη πιλοτική μονάδα διαμέτρου 4,5 μέτρων εγκαταστάθηκε στη Σκωτία το 2007, αποδεικνύοντας ότι μπορεί να παράγει ρεύμα για 150 νοικοκυριά και, με αυτό τον τρόπο, να αποτρέψει την ετήσια έκλυση 450 τόνων CO2 στην ατμόσφαιρα.

3.Υποβρύχιος νερόμυλος

Κάθε σταθμός της εταιρείας SeaGen μοιάζει με πανύψηλο φάρο στον οποίο είναι συνδεδεμένοι δύο έλικες διαμέτρου 16 μέτρων που κινούνται χάρη στα παλιρροϊκά ρεύματα: καθώς περιστρέφονται με ταχύτητα έως και 2,4 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, κάθε τέτοια κατασκευή μπορεί να παράγει αρκετό ρεύμα για να ηλεκτροδοτεί περίπου 1.000 νοικοκυριά. Αυτοί οι «υποβρύχιοι νερόμυλοι» θα χρησιμοποιηθούν σε ένα πάρκο στη Σκωτία.

4. Το «φίδι» του νερού

Τα μεταλλικά «φίδια» της Pelamis Wave Power είναι ίσως η πιο γνωστή από τις τεχνολογίες που θα χρησιμοποιηθούν στη Σκωτία, αφού τρεις παρόμοιες μονάδες λειτουργούν πιλοτικά ήδη από το 2008 στις ακτές της Πορτογαλίας. Κάθε μονάδα έχει μήκος 155 μέτρα, ζυγίζει 700 τόνους και ουσιαστικά αποτελείται από τέσσερις κυλίνδρους που ενώνονται μεταξύ τους με μηχανικά έμβολα· τα κύματα προκαλούν τη συσπείρωση και την επιμήκυνση των εμβόλων, κίνηση η οποία μεταδίδεται σε γεννήτριες για την παραγωγή ρεύματος.

Ενέργεια Κυμάτων

Aν μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε έστω το 1% της ενέργειας που παράγεται από τους ωκεανούς της γης, θα καλύπταμε στο τετραπλάσιο τις ενεργειακές ανάγκες του πλανήτη.....
Η ενέργεια που μπορεί να παραχθεί από τον κυματισμό της θάλασσας, είναι όπως όλες οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ανεξάντλητη και για αυτό τα τελευταία χρόνια γίνονται αξιοσημείωτες προσπάθειες  στην έρευνα, αλλά και τη βελτίωση τεχνολογιών που μπορούν να αξιοποιήσουν αυτήν την ενέργεια αποδοτικά. Η ενέργεια από τα κύματα παρέχει υψηλή ενεργειακή πυκνότητα, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι αν μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε έστω το 1% της ενέργειας που παράγεται από τους ωκεανούς της γης, θα καλύπταμε στο τετραπλάσιο τις ενεργειακές ανάγκες του πλανήτη. Ο λόγος που οι επενδύσεις σε αυτή την ανανεώσιμη πηγή ενέργειας δεν έχουν προχωρήσει όσο θα έπρεπε, είναι το αντίξοο περιβάλλον που πρέπει να εγκατασταθεί ο εξοπλισμός,  διότι ακραία καιρικά φαινόμενα απαιτούν εξοπλισμό που αντέχει σε μηχανικές καταπονήσεις, άρα το κατασκευαστικό κόστος είναι αυξημένο. Υπάρχουν δυο συστήματα εκμετάλλευσης της ενέργειας των κυμάτων. Εγκαταστάσεις παράκτιες, και εγκαταστάσεις θαλάσσιες, διασυνδεδεμένες με την ξηρά.  Στις παράκτιες εγκαταστάσεις η αρχή λειτουργίας είναι απλή, και θυμίζει την ενέργεια που παράγεται από τους υδροστροβίλους. Η συσκευή υπερχείλισης  αποτελείται από ένα κανάλι το οποίο στενεύει στο επάνω μέρος του με αποτέλεσμα να αυξάνει το ύψος των κυμάτων που εισέρχονται σε αυτό. Στο επάνω μέρος του καναλιού είναι εγκατεστημένη μια δεξαμενή η οποία γεμίζει με νερό καθώς το κύμα εισέρχεται στο κανάλι. Αυτό το νερό διοχετεύεται ξανά στη θάλασσα αφού πρώτα περάσει από έναν υδροστρόβιλο για να παραχθεί η απαραίτητη ενέργεια. Μια εξίσου γνωστή εγκατάσταση αποτελείται από ένα θάλαμο που στο πάνω μέρος του έχει εγκατεστημένο έναν αεριοστρόβιλο συνδεδεμένο με μια ηλεκτρογεννήτρια. Καθώς το κύμα εισέρχεται μέσα στο θάλαμο, συμπιέζει τον αέρα προς τον αεριοστρόβιλο και κινεί την ηλεκτρογεννήτρια παράγοντας ηλεκτρισμό. Στις θαλάσσιες εγκαταστάσεις υπάρχουν διάφοροι τύποι μηχανών που μετατρέπουν την ενέργεια των κυμάτων σε ηλεκτρική. Οι σημειακοί απορροφητήρες επιπλέουν στην επιφάνεια της θάλασσας και μετατρέπουν την καθ’ ύψος κίνησή τους μέσω υδραυλικών ή μηχανικών συστημάτων, σε γραμμική κίνηση ή περιστροφική για την κίνηση ηλεκτρογεννητριών. Παρεμφερής σύστημα είναι οι υποβρύχιες συσκευές διαφορικής υδροστατικής πίεσης, με τη διαφορά ότι ο συγκεκριμένος εξοπλισμός δεν επιπλέει, αλλά είναι εγκατεστημένος κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και εκμεταλλεύεται την μεταβαλλόμενη υδροστατική πίεση κάτω από τους κυματισμούς.  Το «θαλάσσιο φίδι» είναι μια μηχανή που αποτελείται από μεταλλικούς σωλήνες σε μέγεθος ενός τρένου ενωμένους και τοποθετημένους παράλληλα με την κίνηση των κυμάτων. Τα κύματα ταξιδεύουν μέσα από τους σωλήνες προκαλώντας τους ταλάντωση, και ένα υδραυλικό σύστημα εκμεταλλεύεται αυτή την κίνηση για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Ηλιακή ενέργεια

Τι ακριβώς είναι η ηλιακή ενέργεια;

Ηλιακή ενέργεια χαρακτηρίζεται το σύνολο των διαφόρων μορφών ενέργειας που προέρχονται από τον Ήλιο. Τέτοιες είναι το φως ή φωτεινή ενέργεια, η θερμότητα ή θερμική ενέργεια καθώς και διάφορες ακτινοβολίες ή ενέργεια ακτινοβολίας.

Η ηλιακή ενέργεια στο σύνολό της είναι πρακτικά ανεξάντλητη, αφού προέρχεται από τον ήλιο, και ως εκ τούτου δεν υπάρχουν περιορισμοί χώρου και χρόνου για την εκμετάλλευσή της.

Όσον αφορά την εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες εφαρμογών: τα παθητικά ηλιακά συστήματα, τα ενεργητικά ηλιακά συστήματα, και τα φωτοβολταϊκά συστήματα. Τα παθητικά και τα ενεργητικά ηλιακά συστήματα εκμεταλλεύονται τη θερμότητα που εκπέμπεται μέσω της ηλιακής ακτινοβολίας, ενώ τα φωτοβολταϊκά συστήματα στηρίζονται στη μετατροπή της ηλιακής ακτινοβολίας σε ηλεκτρικό ρεύμα μέσω του φωτοβολταϊκού φαινομένου.

                        

Κάντε τον ήλιο εργαλείο για όλες σας τις ανάγκες

Καθημερινά ο πλανήτης μας "λούζεται" με ασύλληπτα ποσά ηλιακής ενέργειας. Η ηλιακή ενέργεια είναι ανεξάντλητη, καθαρή, φθηνή, ανανεώσιμη και δε ρυπαίνει το περιβάλλον.

Η ύπαρξη ζωής στη γη οφείλεται στον ήλιο. Τα φυτά για τη φωτοσύνθεση, χρειάζονται ηλιακό φως. Τα φυτοφάγα ζώα τρέφονται με φυτά, τα σαρκοφάγα με φυτοφάγα, άρα όλα στηρίζονται στον ήλιο.
Καθημερινά ο πλανήτης μας "λούζεται" με ασύλληπτα ποσά ηλιακής ενέργειας. Μέσα σ' ένα χρόνο, κάθε τετραγωνικό μέτρο εδάφους οποιασδήποτε περιοχής με μεγάλη ηλιοφάνεια δέχεται πάνω από 2000 κιλοβατόρες φωτεινής ενέργειας. Έτσι, τα τελευταία χρόνια αναζητούνται τρόποι αξιοποίησης της φωτεινής αυτής ενέργειας για τις δραστηριότητες του ανθρώπου.
Ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται την ηλιακή ενέργεια χρησιμοποιώντας ηλιακά ηλεκτρικά στοιχεία, πλαίσια ηλιακών κυψελίδων και γιγάντια κάτοπτρα.
Η ηλιακή ενέργεια είναι ανεξάντλητη, καθαρή, φθηνή και ανανεώσιμη. Επιπλέον δεν μολύνει καθόλου την ατμόσφαιρα της γής, ενισχύοντας έτσι τις προσπάθειες για πιο οικολογικές προσεγγίσεις στο θέμα παραγωγής ενέργειας. Αναμένεται, μάλιστα, μέσα στις επόμενες δεκαετίες η ηλιακή ακτινοβολία να καλύπτει ολοένα και μεγαλύτερο μέρος των ενεργειακών αναγκών της ανθρωπότητας.

Πλεονεκτήματα

Τα φωτοβολταϊκά συστήματα είναι μια τεχνολογία πολλά υποσχόμενη, ικανή να δώσει λύσεις στα 2 μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα: στην αναζήτηση ενεργειακών πηγών για τις ανάγκες του πλανήτη και στο περιβαλλοντικό ζήτημα που έχει προκύψει από την κατάχρηση των φυσικών πόρων από τον άνθρωπο.

Συγκεκριμένα η χρήση τέτοιου είδους τεχνολογίας για την παραγωγή ενέργειας, εκμεταλλεύεται τα πλεονεκτήματα της ηλιακής ενέργειας:

• Είναι ανεξάντλητη, θα υπάρχει για πάντα
• Μας προσφέρεται απλόχερα, δωρεάν
• Είναι ανεξάρτητη από την τροφοδοσία καυσίμων
• Δημιουργεί μηδενική ρύπανση
• Αθόρυβη λειτουργία
• Δυνατότητα επέκτασης
• Μεγάλη διάρκεια ζωής
• Ελάχιστες απαιτήσεις συντήρησης 

Πράσινη Ενέργεια

Πάνε πολλά χρόνια από τότε που οι αρχαίοι Ελληνες λάτρευαν τον Ηλιο, έκαναν θυσίες στον θεό των θαλασσών, Ποσειδώνα, και έτρεμαν στη σκέψη ότι ο Αίολος θα άνοιγε τον ασκό του για να απελευθερώσει τους μανιασμένους ανέμους. Από φόβο ή από εκτίμηση για τις «υπηρεσίες» που προσέφεραν τα στοιχεία της φύσης, οι πρόγονοί μας έδειχναν την ευγνωμοσύνη τους με κάθε τρόπο. Αιώνες αργότερα τα πράγματα άλλαξαν. Το κάρβουνο και ο «μαύρος χρυσός» αντικατέστησαν τις ανθρωπόμορφες αρχαίες θεότητες και αποτέλεσαν τη νέα κινητήρια δύναμη του κόσμου. Οταν τη δεκαετία του 70 πραγματοποιήθηκε η πρώτη πετρελαϊκή χρήση οι ηγέτες της υφηλίου ένιωσαν τη γη να «φεύγει» κάτω από τα πόδια τους. «Το πετρέλαιο κάποια στιγμή θα τελειώσει, γίνεται ακριβότερο, άσε που καταστρέφει και το περιβάλλον» φαίνεται να σκέφτηκαν και στράφηκαν ξανά στη «μητέρα φύση» που δίνει απλόχερα, διαρκώς και φτηνά την ενέργειά της σ' έναν κόσμο που αργοπεθαίνει από τις επιπτώσεις της μόλυνσης του περιβάλλοντος και τις κλιματικές αλλαγές. Οι νέοι παγκόσμιοι ενεργειακοί «θεοί» είναι ο ήλιος, ο άνεμος, το νερό, μαζί με τα βιοκαύσιμα και το νεοεισερχόμενο υδρογόνο. Ολες οι χώρες του κόσμου κάνουν έναν αγώνα δρόμου για να τις εντάξουν τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στο ενεργειακό δυναμικό τους. Στη διαδρομή αυτή η Ελλάδα, αν και θεωρείται προνομιούχος χώρα, παρακολουθεί από μακριά τις παγκόσμιες εξελίξεις και προσπαθεί να κερδίσει έδαφος αναπολώντας το ένδοξο, «αρχαίο» παρελθόν της. Μέχρι και το 1920, η χώρα μας είχε ενεργειακή αυτάρκεια βασιζόμενη στη βιομάζα και το ξύλο. Κατάφερε μετά χρόνια, το 1980, αν και δεν παράγει πετρέλαιο να εξαρτάται κατά 73% από αυτό. Σήμερα το ποσοστό εξάρτησης από ορυκτά καύσιμα έχει φτάσει το 95%. Το Εθνικό Αστεροσκοπείο υπολογίζει πως αν η «εγχώρια» εκπομπή επικίνδυνων αερίων για το περιβάλλον αυξηθεί κατά 39,2%, το 2010 (η ΕΕ μας έχει θέσει όριο 25%) αυτό δημιουργεί μια υπέρβαση περίπου 15.000.000 τόνων διοξειδίου του άνθρακα. Το πρόστιμο που θα πληρώσουμε για την περιβαλλοντική μας παράβαση θα αντιστοιχεί σε 140 έως 450 για κάθε ελληνικό νοικοκυριό ετησίως, με βάση υπολογισμούς της Greenpeace. Από το 1990 έως το 2004 αυξήσαμε την «εθνική» εκπομπή κατά 26,6%, «κατακτώντας» την τέταρτη παγκόσμια θέση, μαζί με τον Καναδά, στη μαύρη λίστα των χωρών-ρυπαντών. Δεν χρειάζονται περισσότεροι λόγοι να υποστηρίξουν την ανάγκη αλλαγής ενεργειακής ρότας. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αποτελούν πλέον τον πρώτο στόχο.

Υδροηλεκτρική ενέργεια Τα μεγάλα υδροηλεκτρικά εργοστάσια δεν αποτελούν έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας γιατί παρεμβαίνουν στο φυσικό περιβάλλον. Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται ραγδαία η τεχνική των Μικρών Υδροηλεκτρικών, ισχύος μέχρι 10MW. Εχουν περιορισμένη επίπτωση στο περιβάλλον και εγκαθίστανται σε μικρά ρέματα. Στην Ελλάδα, έχουμε μεγάλο πλήθος αξιοποιήσιμων θέσεων για την κατασκευή και λειτουργία μικρών υδροηλεκτρικών έργων. Ιδανικά σημεία αποτελούν τα υδατικά διαμερίσματα της Ηπείρου, της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, της Δυτικής Μακεδονίας, της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης καθώς και της Δυτικής και Βόρειας Πελοποννήσου. Οι περιοχές αυτές εκτιμάται ότι μπορούν να δώσουν μέχρι και 4363 MW ενέργειας. Ο στόχος είναι το 2010 η εγκατεστημένη ισχύς από μικρά υδροηλεκτρικά έργα να ανέλθει στα 364 MW από τα 60 περίπου MW που διαθέτει η χώρα σήμερα. Από την άλλη πλευρά το υδρογόνο έχει απασχολήσει πολλούς Ελληνες όσον αφορά την αξιοποίησή του ως ενεργειακή πηγή. Πρόσφατα κατάφεραν να το χρησιμοποιήσουν σε κατάλληλα τροποποιημένους καυστήρες, λέβητες και κινητήρες εσωτερικής καύσης στα σπίτια για την παραγωγή ηλεκτρισμού και θερμότητας, αλλά και στην κίνηση των αυτοκινήτων. Πριν από έξι μήνες περίπου ανακοινώθηκε το πρόγραμμα HYDROSOL, για το οποίο οι ερευνητές του Εργαστηρίου Τεχνολογίας Σωματιδίων και Αερολυμάτων στο Εθνικό Κέντρο Ερευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης -Ινστιτούτο Χημικών Διεργασιών της Θεσσαλονίκης, τιμήθηκαν με το φετινό βραβείο Ντεκάρτ για την έρευνα αξιοποίησης του υδρογόνου ως πηγή ενέργειας, με την κατασκευή του πρώτου ηλιακού αντιδραστήρα υδρογόνου. Στα σχέδια των ερευνητών είναι η εγκατάσταση μονάδας 1 GW πολύ σύντομα να αυξηθεί σε 5 GW.

Ηλιακή ενέργεια Ο ζωοδότης ήλιος έχει την τιμητική του στην Ελλάδα: περισσότερες από 300 ημέρες τον χρόνο οι ακτίνες του ζεσταίνουν τη χώρα, ενώ υπάρχουν περιοχές οι οποίες φωτίζονται παραπάνω από 3.000 ώρες ετησίως. Το γεγονός αυτό μπορεί να μην κάνει τόσο καλό στην ηλιοθεραπεία, αλλά αν αυτές οι δεσμίδες φωτός γίνουν ηλεκτρική ενέργεια, τότε μπορούν να δώσουν 4.500 κιλοβατώρες ανά τετραγωνικό μέτρο, δηλαδή περίπου όσο ρεύμα καταναλώνει ο μέσος Ελληνας ετησίως (4.000 KW ανά κάτοικο το 1999). Η μετατροπή της ηλιακής ενέργειας σε ηλεκτρική γίνεται είτε απευθείας με τα φωτοβολταϊκά συστήματα είτε αξιοποιώντας τη θερμότητα των ακτίνων του ήλιου για να ζεσταθεί κάποιο υγρό και θα παράγει ατμό που θα τροφοδοτεί μία τουρμπίνα ή μία γεννήτρια. Η εθνική επένδυση στον ήλιο εξαντλήθηκε στους ηλιακούς θερμοσίφωνες. Η Ελλάδα κατέχει την τρίτη θέση στον κόσμο, αφού 350m2 ηλιακών θερμοσυσσωρευτών αντιστοιχούν σε 1.000 κατοίκους. Με αυτόν τον τρόπο η χώρα γλιτώνει τη ρύπανση που θα είχε από έναν συμβατικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής, ισχύος 200 μεγαβάτ, ο οποίος ξοδεύει 1,1 δισεκατομμύρια κιλοβατώρες τον χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία της Greenpeace. Από την άλλη πλευρά, η ΕΕ πιστεύει ότι αν «ντυθούν» τα κατάλληλα κτίρια της χώρας με συλλέκτες τότε η ελληνική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας θα εξασφαλίσει το 30% της δύναμής της. Με τον τρόπο αυτό ίσως η χώρα μας να καταφέρει να αντιπαρατεθεί με αξιώσεις στη «σκοτεινή» Γερμανία που με τη βοήθεια του ήλιου φτάνει τα 1.200 MW παραγωγή, ενώ η «φωτεινή» Ελλάδα μόλις ξεπερνάει τα 5,5 MW περίπου. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μέχρι τις 31-12-2006 στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας κατατέθηκαν 2.482 επενδυτικά σχέδια για την παραγωγή 32.019 MW από ΑΠΕ, δηλαδή τριπλάσια της συνολικής εγχώριας εγκατεστημένης ισχύος ηλεκτρικής ενέργειας. Τώρα που ο νόμος 3468/2006 επιδοτεί με 0,40-0,50 ευρώ, κάθε κιλοβατώρα που παράγεται από τον ήλιο και τροφοδοτείται στο δίκτυο της ΔΕΗ, φαίνεται ότι αποτελεί κίνητρο να ξεπεράσουμε τον στόχο των 3.000KW, δηλαδή του 20% της εγκατεστημένης ενέργειας από ΑΠΕ. Η Ενωση Βιομηχανιών Ηλιακής Ενέργειας προτείνει την εγκατάσταση δέκα εκατ. τετραγωνικών μέτρων συλλεκτών (δυόμισι φορές την έκταση της Αττικής δηλαδή) έως το 2015, από τα οποία θα αντιστοιχεί ένα τετραγωνικό μέτρο για κάθε Ελληνίδα και Ελληνα. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν δημιουργήσει χρηματοδοτικά προϊόντα που απευθύνονται σε όσους θέλουν να επενδύσουν στα φωτοβολταϊκά συστήματα, είτε για οικιακή χρήση είτε ως επιχειρηματική δραστηριότητα.

Γεωθερμική ενέργεια Η Ελλάδα είναι προικισμένη από τη φύση. Λίγα μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης αναπτύσσονται μεγάλες θερμοκρασίες που ξεκινούν από 28οC και μπορεί να φτάσουν, ανάλογα με το βάθος, σε 350οC. Σε μερικές περιοχές, είτε λόγω του ηφαιστειογενούς εδάφους είτε λόγω της ανόδου ζεστού νερού από ρήγματα, η θερμότητα της γης είναι σημαντικά μεγαλύτερη από αυτή της επιφάνειας, με αποτέλεσμα σε μικρό σχετικά βάθος να βρίσκονται νερό ή ατμός υψηλής θερμοκρασίας. Οι περιοχές αυτές ονομάζονται γεωθερμικά πεδία, και εκεί η εκμετάλλευση της γεωθερμικής ενέργειας είναι πρόσφορη. Στην Ελλάδα υπάρχουν 56 θερμές πηγές. Κάπως έτσι εξηγείται ο ατμός που έβγαινε κοντά στο Μαντείο των Δελφών και έδινε έμπνευση στην Πυθία. Ακόμα και οι Θερμοπύλες πήραν το όνομά τους από πηγές θερμότητας που βρίσκονταν στο υπέδαφός τους. Από τη θερμοκρασία του νερού ή του ατμού που βγαίνει από τη γη εξαρτάται και η χρησιμότητά του. Στη Μήλο και στη Νίσυρο η θερμότητα του νερού ξεπερνά τους 90οC και αν αντληθεί με ειδική τεχνολογία μπορεί να δημιουργήσει ηλεκτρική ενέργεια. Στην προσπάθεια που έκανε η ΔΕΗ να αξιοποιήσει τη γεωθερμία των νησιών το 1985, δημιουργώντας ένα εργοστάσιο δυναμικότητας 2KW για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, βρήκε την αντίδραση των κατοίκων που διαμαρτυρήθηκαν για τη δυσοσμία που προκλήθηκε από την απελευθέρωση αερίων. Χάθηκε η ευκαιρία να παραχθεί ενέργεια 120 KW, η οποία φτάνει για την ενεργειακή επάρκεια όλων των Κυκλάδων. Η γεωθερμία που βρίσκεται σε βάθος μέχρι 100 μέτρων μπορεί να αξιοποιηθεί για τη θέρμανση και ψύξη κτιρίων. Το θετικό της γεωθερμίας είναι ότι δεν επηρεάζεται από τις κλιματικές συνθήκες και διατηρεί σταθερή θερμοκρασία και σταθερή ροή. Με τη μέθοδο των αντλιών θερμότητας που μεταφέρουν το νερό της ενεργειακής πηγής κλιματίζεται το Δημαρχείο Ρόδου και τρεις ιδιωτικές κατοικίες. Το κόστος της θέρμανσης είναι φθηνότερο κατά 50%, από την περίπτωση που θα χρησιμοποιούσε κανείς πετρέλαιο για θέρμανση. Η γεωθερμία χρησιμοποιείται στη Μακεδονία και στη Θράκη σε θερμοκήπια, ιχθυοκαλλιέργειες κ.ά. Αν και η Ελλάδα διαθέτει πολλά αποθέματα ο στόχος για το 2010 είναι να καταλάβει το 0,4% της παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ έχοντας παραγωγή 12 KW.

Αιολική ενέργεια Οι άνεμοι του Αιγαίου αποτελούν το «μήλον της έριδας» για τους υποψήφιους παραγωγούς «καθαρής» ηλεκτρικής ενέργειας. Οι 1.200 ανεμογεννήτριες που διαθέτει η χώρα παράγουν περίπου 745,6 MW, δηλαδή το 2,5% της εγχώριας ηλεκτροπαραγωγής. Μέχρι το 2006 αξιοποιούσαν αρμονικά με τα μποφόρ του Αιγαίου μόνο 10% των ανεμογεννητριών που έχουν πάρει άδεια και το 2% όσων είχαν κάνει αίτηση για να λειτουργήσουν. Ο λιγνίτης δίνει φθηνότερη ενέργεια από τον άνεμο γιατί ενώ ο αέρας προσφέρεται «δωρεάν» η εγκατάσταση μιας ανεμογεννήτριας μπορεί να φτάσει τα €3εκ. και έχει διάρκεια ζωής 20 χρόνια. Το κέρδος είναι περιβαλλοντικό αφού για κάθε μία κιλοβατώρα που παράγεται από τον άνεμο εξαφανίζεται μία κιλοβατώρα που παράγεται από συμβατικούς σταθμούς. Στο ερώτημα εάν η παραδοσιακή νησιώτικη αρχιτεκτονική μπορεί να ανεχτεί σε μικρή απόσταση μια ανεμογεννήτρια που έχει ύψος περίπου 90 μέτρων, οι οικολόγοι απαντούν: «Μπρος στο -περιβαλλοντικό- κέρδος τι είναι τα κάλλη;», παραφράζοντας την παλιά λαϊκή παροιμία. Αρκετοί νησιώτες ως σύγχρονοι Δον Κιχώτες προσπαθούν να τα βάλουν με τους «ανεμόμυλους» της νέας εποχής. Για να μη μετατραπούν τα νησιά σε απέραντα πάρκα η κυβέρνηση δημιούργησε έναν χωροταξικό σχεδιασμό που ευελπιστεί να σεβαστεί το περιβάλλον και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, χωρίς να μετατρέψει τα νησιά σε απέραντα αιολικά πάρκα. Το πρώτο πάρκο κατασκευάστηκε στην Κύθνο και άρχισε να λειτουργεί το 1982 διαθέτοντας πέντε ανεμογεννήτριες, συνολικής ισχύος αρχικά 20 KW. Στις μέρες μας όμως, κατατέθηκε σχέδιο για εγκατάσταση 87 ανεμογεννητριών στη Σέριφο, ενώ στην Ανδρο που καταναλώνει 15 MW ηλεκτρικής ενέργειας, υποβλήθηκαν αιτήσεις για την παραγωγή άνω των 400MW. Οι άνεμοι βρίσκονται σε πρώτη ζήτηση στην ελληνική αγορά των ΑΠΕ και θα αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος για την παραγωγή «καθαρής» ενέργειας. Με στόχο να καλύψουν το 87% της συνολικής πράσινης ηλεκτρική ενέργειας, οι ελληνικοί άνεμοι πρέπει να παράγουν 3.372 KW, το 2010.

Βιοκαύσιμα Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι η φύση με τη δύναμή της θα μπορούσε να κινήσει αυτοκίνητα ακόμα και βιομηχανίες; Η σόγια, ο ηλίανθος αλλά και τα καλάμια με τα ζαχαρότευτλα εμπεριέχουν μοναδικές δυνάμεις ενέργειας και γίνονται η πρώτη ύλη για την παραγωγή βιοκαυσίμων. Ουσιαστικά με την επεξεργασία τους απελευθερώνεται το διοξείδιο του άνθρακα που έχουν καταναλώσει κατά τη διάρκεια της φωτοσύνθεσης και δεν επιβαρύνεται το περιβάλλον. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η βιομάζα θα μπορούσε να αποδώσει 9% της παγκόσμιας πρωτογενούς ενέργειας και 24% των ενεργειακών αναγκών μέχρι το 2020. Η Ελλάδα έχει βάλει στόχο να εντάξει τα βιοκαύσιμα σε ποσοστό 2%, στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και στην κίνηση των οχημάτων. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να καταναλώσει ποσότητες 150.000 τόνων βιοντίζελ (αντί πετρελαίου κίνησης) και 390.000 τόνους βιοαιθανόλης (αντί της βενζίνης) ξεκινώντας από την εφετινή χρονιά. Για να γίνει εισαγωγή ζαχαρότευτλων και ηλίανθου πρέπει να πειστούν οι Ελληνες αγρότες να κατευθυνθούν στις νέες καλλιέργειες. Ο εθνικός στόχος είναι το 5,75% των καυσίμων που χρησιμοποιούνται για τις μεταφορές να είναι βιοκαύσιμα και το 1,2% της ηλεκτροπαραγωγής στη χώρα μας να προέρχεται από ενέργεια που παράγεται από βιομάζα έως το 2010. Η τιμή επιδότησης που προσφέρει η Ε.Ε (4,5 ευρώ το στρέμμα) δεν είναι αυτή που περίμεναν οι παραγωγοί. Απαιτούνται περίπου 3,7 εκατομμύρια στρέμματα ενεργειακής καλλιέργειας για να πλησιάσει η χώρα τον στόχο. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, το 2006 καλλιεργήθηκαν περίπου 90.000 στρέμματα στην περιοχή του Βόρειου Εβρου και 10.000 - 15.000 στρέμματα στη Θεσσαλονίκη, Κεντρική, Ανατολική Μακεδονία και Θράκη. 

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Το μέλλον στην ενέργεια είναι... πράσινο!

Οι κλιματικές αλλαγές είναι το αποτέλεσμα της ανθρώπινης παρέμβασης στο περιβάλλον. Η επιστροφή στις «καθαρές» μορφές ενέργειας οι οποίες μειώνουν τη μόλυνση της ατμόσφαιρας και την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, εμφανίζονται ως επιβεβλημένη λύση απέναντι στην οικολογική καταστροφή που συντελείται.

Μετά έναν μαραθώνιο διαπραγματεύσεων που κράτησε επτά χρόνια, το Πρωτόκολλο του Κιότο είναι σε ισχύ από τις 16 Φεβρουαρίου 2005, θέτοντας διεθνείς περιορισμούς στις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου.

Το Πρωτόκολλο του Κιότο είναι το μόνο διεθνές νομοθετικό εργαλείο για την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου. Στόχος του να μειωθούν στα αναπτυγμένα κράτη οι εκπομπές των αερίων που προκαλούν τις κλιματικές αλλαγές κατά 5,2% μεταξύ 2008-2012 (ως προς τα επίπεδα εκπομπών του 1990).

Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Εθνη, για να αποτραπεί ο κίνδυνος επικίνδυνων κλιματικών αλλαγών απαιτείται μείωση των εκπομπών κατά 50-70% παγκοσμίως, μέχρι τα μισά του 21ου αιώνα. Για την ανατροπή της παραπάνω εικόνας, οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και η Εξοικονόμηση Ενέργειας αποτελούν ουσιαστικά μονόδρομο.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που κατέχει προνομιακή θέση και μπορεί να αξιοποιήσει το σύνολο των φυσικών πηγών ενέργειας, μειώνοντας τις συμβατικές πηγές που επιβαρύνουν το περιβάλλον. Ο ήλιος, ο άνεμος, η γεωθερμία και το φυσικό αέριο σε συνδυασμό με τις μεθόδους ανακύκλωσης διαφόρων υλικών μπορούν να αξιοποιηθούν με σκοπό την εξοικονόμηση ενέργειας και την προστασία της φύσης, γιατί αυτό αποτελεί πρώτη ανάγκη για την επιβίωση του πλανήτη.

	Πράσινη Ενέργεια Ο φόβος για την καταστροφή του κόσμου, όπως τον ξέρουμε σήμερα, από τη μόλυνση του περιβάλλοντος οδήγησε την ανθρωπότητα σε μια στροφή στις φυσικές-καθαρές πηγές ενέργειας. Το φυσικό ενεργειακό δυναμικό μπορεί να αποτελέσει την καθαρή κινητήρια δύναμη της νέας χιλιετίας.
	Χρήσιμα απόβλητα Σε μια χρονική περίοδο που η εξοικονόμηση ενέργειας αποτελεί κύριο στόχο για την επιβίωση της ανθρωπότητας, δεν γλιτώνουν από τη «βιομηχανία» της ανακύκλωσης και της επαναχρησιμοποίησης ούτε τα πλοία με τα απόβλητά τους.
	Οικιακή οικονομία Η νέα -για τα ελληνικά δεδομένα- πηγή καθαρής ενέργειας κατακτά το καταναλωτικό κοινό λόγω της χρηστικότητας και της οικονομίας που εξασφαλίζει.
	Η ΕΠΑ Αττικής και το Φυσικό Αέριο Η Εταιρεία Παροχής Αερίου Αττικής Α.Ε. καταγράφει και φέτος σημαντικές επιτυχίες στην ελληνική ενεργειακή σκηνή, συνεχίζοντας τη δραστηριότητά της, έτοιμη για το μέλλον, με ευέλικτες διαδικασίες και ισχυρές υποδομές.
	Καθαρή μετακίνηση Το κυκλοφοριακό αποτελεί ένα πρόβλημα με πολλές επιπτώσεις, τόσο στην ποιότητα ζωής των κατοίκων της Αθήνας όσο και στο περιβάλλον.
	Με σεβασμό στο περιβάλλον Ο κτιριακός τομέας συμμετέχει κατά 40% στην υπέρμετρη κατανάλωση ενέργειας στην οποία έχει επιδοθεί ο πλανήτης.
	Πράσινες πρωτοβουλίες για εξοικονόμηση ενέργειας Πολλές εταιρίες λειτουργούν ουσιαστικά και με συνέπεια, προκειμένου να μειώσουν την επίδραση των δραστηριοτήτων της στο περιβάλλον.
	Καθαρισμοί με Αειφόρο Λειτουργία Στους φυσικούς βιολογικούς καθαρισμούς οι βιοχημικές αντιδράσεις για την καύση των οργανικών ενώσεων που υπάρχουν στα λύματα συμβαίνουν αυθόρμητα, ενώ ταυτόχρονα εκλύουν ενέργεια.

Μορφές Ενέργειας

Η ενέργεια αποτελεί το σημαντικότερο παράγοντα που σχετίζεται με κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Οι μορφές ενέργειες ανανεώσιμες και μη καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών και παράλληλα αποτελούτν πεδίο συζητήσεων για την επάρκεια αλλά και τις συνέπειες από την αξιοποίησή τους.

Περισσότερα ...

http://www.scribd.com/share/upload/10760314/2c4d7cbm6cxb48kv9lnr

Avatar: αναζητώντας εξωγήινες ενσαρκώσεις της ζωής

Από τον ΣΠΥΡΟ ΜΑΝΟΥΣΕΛΗ, Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Βρισκόμαστε στο 2154. Οι Γήινοι μπορούν πλέον να ταξιδεύουν σε άλλους πλανήτες εκτός του ηλιακού τους συστήματος. Ανακαλύπτουν την Πανδώρα, ένα υπέροχης φυσικής ομορφιάς και οικολογικής αρμονίας «φεγγάρι», που θυμίζει έντονα τον κατεστραμμένο πια γήινο Αμαζόνιο.

Για κακή τους τύχη όμως, αυτός ο δορυφόρος κάποιου εξωηλιακού πλανήτη, εκτός από εξωγήινος παράδεισος είναι και πλούσιος σε μια πολύτιμη για τους ανθρώπους πρώτη ύλη. Ετσι οι Γήινοι, κατά την προσφιλή τους συνήθεια, καταστρώνουν ένα σχέδιο για να εκδιώξουν από την Πανδώρα τους πανύψηλους γαλαζόδερμους ανθρωποειδείς κατοίκους της, ώστε να αποκτήσουν το πολύτιμο ορυκτό. Οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας ανέκαθεν προσήλκυαν το ευρύ κοινό χάρη στα ευφάνταστα οπτικά και ηχητικά εφέ τους. Ελάχιστοι όμως θεατές πείθονταν, κατά τη δεκαετία του 1980, ότι ο Εντορ, το φεγγάρι ενός πλανήτη κατεστραμμένου από χρόνια, στην ταινία «Ο πόλεμος των άστρων - επεισόδιο 6», υπήρχε πραγματικά, πόσω δε μάλλον ότι κατοικούνταν από τους εξωγήινους Ιγουοκ.

Τριάντα χρόνια αργότερα, η ταινία «Avatar», που προβάλλεται με επιτυχία αυτές τις ημέρες στους κινηματογράφους όλου του κόσμου, επανέρχεται στο θέμα της εξωγήινης ζωής. Με ένα όμως σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των ταινιών που προηγήθηκαν: έχει για σύμμαχούς της τόσο την τεχνολογική όσο και την επιστημονική πρόοδο.

Οι σημερινοί θεατές είναι πλέον αρκετά εξοικειωμένοι με μη πραγματικές-εικονικές πραγματικότητες, όπως αυτές που προτείνουν τα σύγχρονα υψηλής τεχνολογίας βιντεοπαιχνίδια ρόλων. Οπως και ο πρωταγωνιστής της ταινίας, ένας πρώην πεζοναύτης που, καθηλωμένος στο αναπηρικό του καρότσι, δέχεται να μεταφέρει τον ανθρώπινο εαυτό του σε ένα εξωγήινο σώμα, προκειμένου να παρεισφρήσει στον ιθαγενή πληθυσμό του πλανήτη, έτσι και οι περισσότεροι θεατές είναι πρόθυμοι να «μετενσαρκωθούν» σε «άβαταρ», τα ψηφιακά «άλτερ έγκο» τους, προκειμένου να εισέλθουν σε ένα ψηφιακό σύμπαν πολύ πιο συναρπαστικό από το πραγματικό. Από την άλλη πλευρά, οι αστρονόμοι, χάρη στα πανίσχυρα σημερινά τηλεσκόπια, προβλέπουν ότι σε μερικά χρόνια θα είναι σε θέση να εντοπίσουν εξωηλιακούς δορυφόρους πλανητών, όπως η Πανδώρα στην ταινία του Κάμερον. Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά η Αμερικανίδα αστρονόμος και ερευνήτρια στο Harvard-Smithsonian Centre for Astrophysics, στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης, Lisa Kaltenegger: «Αν η Πανδώρα υπάρχει, πιστεύω ότι μέσα στην επόμενη δεκαετία όχι μόνο θα την εντοπίσουμε, αλλά θα καταφέρουμε και να μελετήσουμε την ατμόσφαιρά της».

Ηδη από φέτος τον Μάρτιο, η NASA έχει θέσει σε τροχιά το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler, με αποστολή να εξερευνήσει τον Γαλαξία μας και τα 100.000 και πλέον αστέρια που τον αποτελούν, προκειμένου να διαπιστώσει αν υπάρχουν πλανήτες παρόμοιοι με τη Γη. Το Κέπλερ θα παραμείνει σε τροχιά για τρία χρόνια «αναλύοντας» αστρικά σώματα που απέχουν από 600 έως 3.000 έτη φωτός από τη Γη, με την ελπίδα να συλλάβει ακόμη και την πιο ασθενή φωτεινή ένδειξη εξωγήινης ζωής.

«Στα σκαριά» βρίσκεται και ένας άλλος πανίσχυρος «κυνηγός πλανητών», το τηλεσκόπιο James Webb, το οποίο είναι προγραμματισμένο να εκτοξευθεί το 2014. Ο διαστημικός αυτός κολοσσός, με μέγεθος τριπλάσιο από αυτό του τηλεσκοπίου Hubble και με ασύλληπτες σήμερα ανιχνευτικές ικανότητες, θα διαδεχθεί το Hubble και θα παραμείνει σε τροχιά για τουλάχιστον πέντε χρόνια, «σαρώνοντας» με το τεράστιο κάτοπτρό του (διαμέτρου 6,5 μέτρων!) κάθε γωνιά της κοσμικής μας γειτονιάς. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες οι αστρονόμοι έχουν μελετήσει εκατοντάδες εξωηλιακούς πλανήτες, δηλαδή πλανήτες που δεν ανήκουν στο δικό μας ηλιακό σύστημα. Εξαιτίας των τεράστιων αποστάσεών τους από τη Γη, τα ουράνια αυτά σώματα εντοπίζονται μόνο έμμεσα, δηλαδή μέσω των φασματοσκοπικών, φωτομετρικών ή αστρομετρικών μεταβολών που επιφέρει η κίνησή τους γύρω από τους αστέρες τους στο φως ή στη θέση των αστέρων αυτών. Οι περισσότεροι μάλιστα από αυτούς είναι γίγαντες αερίου, σαν τον πλανήτη Δία. Οι εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν σε αυτούς τους πλανήτες δεν ευνοούν την ανάπτυξη μορφών ζωής παρόμοιων με αυτές που υπάρχουν στη Γη.

Αν όμως ένας από αυτούς τους γίγαντες αερίου βρίσκεται μέσα στη λεγόμενη «φιλόξενη ζώνη», δηλαδή ούτε πολύ κοντά αλλά ούτε πολύ μακριά από το μητρικό του άστρο, ώστε να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή, τότε κάποιος βραχώδης δορυφόρος του είναι πιθανόν να φιλοξενεί ζωή. «Ολοι οι αέριοι πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα έχουν βραχώδη και παγωμένα φεγγάρια», εξηγεί η Kaltenegger. «Το γεγονός αυτό αυξάνει την πιθανότητα κάποιοι εξωπλανήτες να έχουν φεγγάρια. Ορισμένα από αυτά μπορεί να έχουν το μέγεθος της Γης και ίσως να είναι σε θέση να συγκρατούν μιαν ατμόσφαιρα». *

Στα χνάρια του Λεονάρντο Ντα Βίντσι

Καναδοί φοιτητές ισχυρίζονται ότι κατάφεραν να κατασκευάσουν ένα αεροπλάνο χωρίς κινητήρα το οποίο πετά χτυπώντας τα φτερά του σαν πουλί, όπως το περίφημο «ορνιθόπτερο» που είχε σχεδιάσει ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι τον 15ο αιώνα.

  Το ονόμασαν Snowbird και σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, οι υπεύθυνοι της διεθνούς υπηρεσίας αεροπλοΐας αναμένεται να επιβεβαιώσουν τον ερχόμενο μήνα ότι πραγματοποίησε την πρώτη επιτυχημένη πτήση του.

Το Πανεπιστήμιο ανακοίνωσε ότι στη δοκιμή που πραγματοποιήθηκε παρουσία  υπευθύνου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αεροναυτικής στις 2 Αυγούστου κοντά στο Τορόντο το Snowbird κατάφερε να διατηρήσει το ύψος και την ταχύτητά του για 19,3 δευτερόλεπτα.

Το σχετικό βίντεο προβλήθηκε στα τοπικά κανάλια την Τετάρτη.

Στο παρελθόν και άλλοι έχουν ισχυριστεί ότι κατασκεύασαν μηχανές που πετούσαν σαν πουλιά, όμως οι Καναδοί υποστηρίζουν ότι έχουν στοιχεία από την τηλεμετρία που αποδεικνύουν ότι το ορνιθόπτερό τους δεν "γλίστρησε" απλώς στον αέρα αφού το πέταξαν από ψηλά, αλλά απέκτησε κινητήρια δύναμη από τον άνεμο. "Αυτοί οι παλιοί ισχυρισμοί δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ. Πιστεύουμε ότι είμαστε οι πρώτοι επειδή ξέρουμε τι χρειάστηκε για να το πετύχουμε", δήλωσε ο αρχιμηχανικός Κάμερον Ρόμπερτσον

"Είναι μία από τις τελευταίες πρωτιές στην αεροπλοΐα" ανέφερε από την πλευρά του ο πιλότος και επικεφαλής του έργου, Τοντ Ράιχερτ.

Το αεροπλάνο ζυγίζει περίπου 47 κιλά αλλά το άνοιγμα των φτερών του φτάνει τα 32 μέτρα, είναι παρόμοιο δηλαδή με αυτό ενός Μπόινγκ 737.

Το Snowbird χρειάζεται βοήθεια στην απογείωση καθώς για να παραμείνει ελαφρύ δεν μπορεί να τοποθετηθεί επάνω του ο απαιτούμενος εξοπλισμός ώστε να απογειωθεί από μόνο του. Για αυτό το σήκωσε από το έδαφος ένας γερανός, όμως αμέσως μετά ανέλαβε δράση ο πιλότος και με τα πόδια του κινούσε τον μηχανισμό των φτερών. Στο βίντεο της δοκιμής το αεροπλάνο μοιάζει με... μεθυσμένο πουλί.

Σ' αυτήν την πρώτη πτήση κάλυψε απόσταση 145 μέτρων, πετώντας με ταχύτητα 25,6 χιλιομέτρων την ώρα. Έκτοτε όμως παραμένει καθηλωμένο στο έδαφος γιατί έχει σπάσει το σύστημα μετάδοσης της κίνησης.

Στα τέλη του 15ου αιώνα ο Ντα Βίντσι είχε σχεδιάσει ένα τεράστιο μηχάνημα σε σχήμα νυχτερίδας που υποτίθεται ότι θα πετούσε κουνώντας τα φτερά του με την κίνηση που θα του μετέδιδε ο πιλότος του. Σήμερα οι μηχανικοί πιστεύουν ότι το ορνιθόπτερο του Ντα Βίντσι, που πιθανότατα δεν το κατασκεύασε ποτέ αλλά έμεινε μόνο ως ιδέα στο χαρτί, δεν θα μπορούσε να πετάξει.

Ο χρόνος πάνω στη Γη είναι σχετικός

Ο χρόνος σε ένα ρολόι που βρίσκεται στο πάτωμα κυλάει πιο αργά σε σχέση με ένα ίδιο ρολόι που βρίσκεται πάνω σε μια σκάλα. Ο λόγος είναι διότι το ρολόι που βρίσκεται χαμηλότερα επηρεάζεται οριακά περισσότερο από την βαρύτητα.

Αυτό συμβαίνει γιατί βρίσκεται πιο κοντά στην επιφάνειά της. Αντίθετα, ο χρόνος κυλάει πιο γρήγορα για το ρολόι που βρίσκεται πιο ψηλά.

Εξάλλου, αυτό υποστήριζε η θεωρία του Αϊνστάιν για τη σχετικότητα του χρόνου.

Χάρη στην χρήση δύο υπερσύγχρονων ατομικών οπτικών ρολογιών ύψιστης ακρίβειας, η θεωρία αποδείχθηκε στις ΗΠΑ.

Τα ρολόγια είχαν τοποθετηθεί σε υψομετρική διαφορά μόλις 33 εκατοστών. Όπως έδειξαν, εάν κάποιος ζήσει επί 79 χρόνια σε υψόμετρο 33 εκατοστών ψηλότερο από κάποιον άλλο, θα γεράσει περίπου 90 δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου (νανοδευτερόλεπτα) περισσότερο.

Τα "ρολόγια κβαντικής λογικής", όπως ονομάζονται, βασίζονται σε ανεπαίσθητες δονήσεις ενός ιόντος αλουμινίου που είναι παγιδευμένο σε ένα ηλεκτρικό πεδίο.

Υπολογίζεται ότι "χάνουν" μόλις ένα δευτερόλεπτο ανά 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή όσο περίπου υπάρχει η ζωή η Γη.

Οι δονήσεις έχουν την ίδια γκάμα συχνοτήτων με το υπεριώδες φως, συνεπώς μπορούν να ανιχνευτούν από λέιζερ, για αυτό τα συγκεκριμένα ατομικά ρολόγια στην ουσία είναι οπτικά.

Είναι η πρώτη φορά στον κόσμο που οι επιστήμονες χρησιμοποιούν ρολόγια να δείξουν ότι όντως ο χρόνος κυλάει πιο γρήγορα στο κεφάλι του ανθρώπου σε σχέση με τα πόδια του.

Το γεγονός έχει ικανοποιήσει βαθιά όσους πάντα πίστευαν ότι ο Αϊνστάιν είχε δίκιο.

Η επιβεβαίωση έγινε από ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) των ΗΠΑ, υπό τον Τζέιμς Τσιν - Ουέν Τσου.

Η σχετική μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science.

Ο Αϊνστάιν ήταν ο πρώτος, εδώ και περίπου 100 χρόνια, που κατέρριψε την ψευδαίσθηση ότι ο χρόνος κινείται με την ίδια ταχύτητα για όλους και παντού στο σύμπαν.

Είχε συνειδητοποιήσει - με τη θεωρία της ειδικής σχετικότητας - ότι ο χρόνος είναι κάτι σχετικό και κινείται με διαφορετική ταχύτητα, ανάλογα με τις ειδικές περιστάσεις καθενός ανθρώπου.

Έτσι, ο χρόνος επιβραδύνεται όταν κανείς βρίσκεται πιο κοντά στη Γη ή όταν κινείται με μεγαλύτερη ταχύτητα.

Για παράδειγμα, για κάποιον που στέκεται στην αποβάθρα των τρένων, ο χρόνος στο ρολόι του θα κυλάει ανεπαίσθητα πιο γρήγορα σε σχέση με τον δίδυμο αδελφό του, ο οποίος φοράει το ίδιο ακριβώς ρολόι, αλλά βρίσκεται μέσα στο τρένο που περνά μπροστά από την αποβάθρα, μόνο και μόνο επειδή αυτός κινείται ταχύτερα σε σχέση με τον αδελφό του.

Σύμφωνα με την θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν, η βαρύτητα προκαλείται όταν σώματα με μεγάλη μάζα, όπως η Γη, καμπυλώνουν τον "ιστό" του χωροχρόνου, με συνέπεια ένα ρολόι που βρίσκεται πιο κοντά στη Γη, άρα και στη έλξη της βαρύτητάς της, να "τρέχει" πιο αργά σε σχέση με ένα ρολόι ψηλά σε ένα βουνό.

Η απόκλιση του χρόνου έχει υπολογιστεί μαθηματικά χονδρικά σε τρία μικροδευτερόλεπτα ανά έτος ανά χιλιόμετρο υψομετρικής διαφοράς.

Η "ψαλίδα" στην ταχύτητα του χρόνου είχε ήδη επιβεβαιωθεί εδώ και δεκαετίες από ατομικά ρολόγια μεγάλης ακρίβειας, που βρίσκονταν πάνω σε πυραύλους στο διάστημα ή σε αεριωθούμενα αεροπλάνα, ότι ίσχυε για μεγαλύτερα υψόμετρα και μεγαλύτερες ταχύτητες κίνησης.

Για πρώτη φορά όμως, η σχετικότητα του χρόνου επιβεβαιώνεται τώρα και για ασήμαντες υψομετρικές διαφορές πάνω στη Γη μικρότερες του ενός μέτρου και ταυτόχρονα για μικρές ταχύτητες κάτω των δέκα μέτρων ανά δευτερόλεπτο, πράγμα που σημαίνει ότι άλλος χρόνος ισχύει στα κεφάλι μας και άλλος στα πόδια μας!

Με άλλα λόγια, γίνεται φανερό πλέον ότι η θεωρία της σχετικότητας δεν ισχύει μόνο για ταχύτητες κοντά στην ταχύτητα του φωτός, ούτε μόνο για διαστημικές αποστάσεις, αλλά επίσης στην καθημερινότητά μας.

Ως εκ τούτου, όσοι ζουν σε ρετιρέ, ας το ξανασκεφτούν, γιατί γερνάνε πιο γρήγορα...

Βόρειο σέλας στην Ελλάδα!

Το βόρειο σέλας έρχεται στην Eλλάδα. Για την ακρίβεια ξανάρχεται σε δύο χρόνια για να βάψει κατακόκκινο τον ουρανό στα βόρεια της χώρας. Tο φαινόμενο εκτιμάται ότι θα είναι πολύ εντυπωσιακό και θα διαρκέσει αρκετές ώρες, σε μέρα που θα γίνει αργότερα γνωστή. H επίδραση του ήλιου στη Γη, ειδικά μετά την αύξηση της δραστηριότητάς του, είναι το αντικείμενο διεθνούς συνεδρίου που ξεκίνησε χθες στην Kέρκυρα, με τη συμμετοχή 200 επιστημόνων από την Aμερική, την Eυρώπη και την Kίνα.
 «Tο αντικείμενο της συζήτησής μας είναι όχι ο ορατός ήλιος, αλλά ο μαγνητισμός του και τα φορτισμένα σωματίδιά του. Γνωρίζουμε ότι σταδιακά η δραστηριότητά του αυξάνεται, καθώς είναι ένα αστέρι που δεν βρίσκεται πάντα στην ίδια κατάσταση, είναι ας πούμε κυκλοθυμικό», είπε στο «Eθνος» ο διευθυντής του Iνστιτούτου Διαστημικών Eφαρμογών και Tηλεσκόπησης του Eθνικού Aστεροσκοπείου Aθηνών, Γιάννης Δαγκλής.

O ήλιος έχει... νεύρα και αυτά δεν θα περάσουν εύκολα, λένε οι ειδικοί. Kάθε 11 χρόνια βρίσκεται στο ζενίθ του... εκνευρισμού του, και εκσφενδονίζει στο διάστημα μέρος της μάζας του, δηλαδή μεγάλα ηλιακά νέφη, μαζί με μαγνητική μάζα.

«Aν η Γη δεν είχε τον δικό της μαγνητισμό η κατάσταση θα ήταν πιο δύσκολη. O δικός της μαγνητισμός όμως τη θωρακίζει και κατά κανόνα την προστατεύει αποτελεσματικά από τα ηλιακά νέφη», σημείωσε ο κ. Δαγκλής.

Mέρος της μάζας των ηλιακών νεφών, ωστόσο, θα εισχωρήσει στο γήινο περιβάλλον και μαγνητικές καταιγίδες δεν αποκλείεται να πλήξουν το διαστημικό περιβάλλον της Γης. Tο πρώτο και σημαντικό πρόβλημα θα δημιουργηθεί στα ηλεκτρονικά συστήματα των δορυφόρων. Tο αποτέλεσμα μπορεί να είναι μια σύντομη δυσλειτουργία έως απώλεια δορυφόρων, όπως συνέβη τον περασμένο Aπρίλιο, όταν ο Galaxy 15 χτυπήθηκε από ηλιακή καταιγίδα και έχασε τον... δρόμο του.

«H μέθοδος πρόγνωσης των ηλιακών καταιγίδων έχει χρονικό ορίζοντα μόλις μερικών ωρών και δεν θεωρείται 100% ασφαλής. H προστασία λοιπόν από αυτές τις καταιγίδες δεν είναι παρά να ναρκώσουμε τους δορυφόρους, να κλείσουμε δηλαδή τα ηλεκτρονικά τους συστήματα, κάτι που όμως έχει πολύ μεγάλο κόστος και οι εταιρείες το αποφεύγουν», μας είπε ο κ. Δαγκλής.

Eνα δεύτερο πρόβλημα που δημιουργείται είναι στην ηλεκτροδότηση και το πιο ακραίο επεισόδιο σημειώθηκε το 1989, όταν το Kεμπέκ του Kαναδά βυθίστηκε στο σκοτάδι για 9 ολόκληρες ώρες. Oι επιστήμονες αγωνιούν, παρακολουθούν το φαινόμενο και τις εξάρσεις του ήλιου, αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Στην Kέρκυρα θα συζητήσουν την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα ο ήλιος, τη συχνότητα των εξάρσεών του και το τι αναμένεται το 2013 όταν θα βρίσκεται σε... νευρική κρίση.

Το φαινόμενο ορατό κυρίως στη Β. Ελλάδα

Στην Eλλάδα δεν αποκλείεται να προκληθούν προβλήματα στην ηλεκτροδότηση, όχι όμως τόσο σοβαρά, λόγω του γεωγραφικού πλάτους της χώρας μας, ενώ με ενδιαφέρον αναμένεται το βόρειο σέλας. Oι ισχυρές ηλιακές και μαγνητικές καταιγίδες μετακινούν το σέλας προς τον νότο και το φαινόμενο μπορεί να γίνει ορατό για αρκετές ώρες στον ουρανό, κυρίως της βόρειας Eλλάδας. «Λόγω της γεωγραφικής θέσης της χώρας, αλλά και των ιδιοτήτων του μαγνητικού πεδίου, το βόρειο σέλας θα βάψει κόκκινο τον ουρανό και θα στέλνει εντυπωσιακές εικόνες σε όλο τον κόσμο», μας είπε ο κ. Δαγκλής.

MAPIA PITZAΛEOY, Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Ενα άστρο καταπίνει πλανήτη

«Μετρηµένες» είναι οι µέρες του πιο ζεστού πλανήτη που ανακαλύφθηκε µέχρι τώρα στον γαλαξία µας. Είχε την ατυχία να βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το µητρικό του άστρο και αντί να ζωογονείται από το φως του όπως η Γη από τον Ηλιο, εκείνος εξαερώνεται. Και σε... 10 εκατοµµύρια χρόνια δεν θα έχει µείνει τίποτα για να τον θυµίζει. Ολα αυτά τα θλιβερά εκτυλίσσονται σε απόσταση 600 ετών φωτός από εµάς, προς τον αστερισµό του Ηνίοχου. Τα είδε το διαστηµικό τηλεσκόπιο Ηubble.

Το άστρο Wasp 12 εξαιτίας της µεγάλης βαρυτικής δύναµης που ασκεί στον πλανήτη, Wasp 12b, τον θερµαίνει και σταδιακά απορροφά την ατµόσφαιρά του που διαρρέει στο Διάστηµα.

Υποθαλάσσιο ρεύμα ίσα με 40 Αμαζονίους

Ενα πελώριο, ταχύτατα κινούμενο υποθαλάσσιο ρεύμα ανακάλυψαν Αυστραλοί και Ιάπωνες επιστήμονες κοντά στην Ανταρκτική, το οποίο μεταφέρει όγκο νερού ισοδύναμο με 40 Αμαζόνιους ποταμούς.

Επειδή το ρεύμα -μια πραγματική "υδάτινη λεωφόρος", άγνωστη μέχρι σήμερα- φαίνεται ότι αποτελεί σημαντικό τμήμα στο "παζλ" της παγκόσμιας κίνησης των υδάτων των ωκεανών, η οποία βοηθά στον έλεγχο του κλίματος της Γης, η ανακάλυψη θα βοηθήσει τους ερευνητές να παρακολουθήσουν καλύτερα τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στους ωκεανούς του πλανήτη μας.Η σχετική μελέτη, υπό τον ωκεανογράφο Στιβ Ριντούλ του αυστραλιανού Κέντρου Ερευνών για το Κλίμα και το Οικοσύστημα της Ανταρκτικής και τον ωκεανογράφο Γιασούσι Φουκαμάτσι του ιαπωνικού πανεπιστημίου Χοκάϊντο, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Nature Geoscience", σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters και το "Nature". Οι επιστήμονες είχαν μέχρι τώρα κάποιες ενδείξεις για την ύπαρξη του ρεύματος, αλλά ποτέ δεν το είχαν εντοπίσει. Αυτή τη φορά, τοποθέτησαν όργανα μέτρησης σε διάφορα σημεία του βυθού, σε βάθος μέχρι 4,5 χλμ., και κατάφεραν, επί δύο χρόνια, να μετρήσουν την ταχύτητα, την θερμοκρασία και την αλμυρότητα του ρεύματος.

Τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται για το ταχύτερο βαθύ ωκεάνιο ρεύμα που έχει ποτέ βρεθεί, με μέση ταχύτητα 20 εκατοστών το δευτερόλεπτο, που μερικές φορές ξεπερνά τα 700 μέτρα την ώρα.

Εχει μέσο πλάτος 50 χιλιομέτρων και μεταφέρει πάνω από 12 εκατ. (μερικές φορές μέχρι 30 εκατ.) κυβικά μέτρα ανά δευτερόλεπτο του πολύ κρύου και αλμυρού νερού που προέρχεται από την Ανταρκτική και κινείται βόρεια από αυτήν, προς την Αυστραλία και την Ιαπωνία.

Το ρεύμα κινείται σε βάθος περίπου 3,5 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας και οι επιστήμονες εξεπλάγησαν από την μεγάλη ταχύτητά του σε τόσο μεγάλο βάθος. Το ρεύμα μεταφέρει πυκνό πλούσιο σε οξυγόνο νερό, που βυθίζεται κοντά στην Ανταρκτική.

Το ρεύμα ανήκει σε ένα πολύ μεγαλύτερο δίκτυο ρευμάτων, που καλύπτει τους ωκεανούς της Γης, λειτουργώντας ως ένας γιγάντιος "ταινιόδρομος" μεταφοράς και κατανομής της θερμοκρασίας γύρω από την υδρόγειο.

Οι ωκεανοί επίσης αποτελούν σημαντικούς χώρους αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα, του κυριότερου "αερίου του θερμοκηπίου", το οποίο εκλύεται τόσο από ανθρώπινες δραστηριότητες, όσο και από καθαρά φυσικές-βιολογικές διαδικασίες.

Η σημασία των μεγάλων ρευμάτων είναι κρίσιμη για τη ρύθμιση του παγκόσμιου κλίματος. Για παράδειγμα, το Ρεύμα του Κόλπου μεταφέρει θερμό νερό στο βόρειο Ατλαντικό, κάνοντας πιο ήπιο το κλίμα της Ευρώπης.

Τυχόν μεταβολή ή εξαφάνιση του ρεύματος αυτού (κάτι που έχει συμβεί στο μακρινό παρελθόν και, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις, προκάλεσε μεγάλη πτώση της θερμοκρασίας στη Γη και μπορεί επίσης να εγκαινίασε μια αργή διαδικασία μαζικής εξαφάνισης των δεινοσαύρων), θα βύθιζε μεγάλο μέρος της Ευρώπης σε μια νέα εποχή παγετώνων.

Νερό με μορφή πάγου σε αστεροειδή

Νερό σε παγωμένη μορφή, καθώς και πολύπλοκες οργανικές ουσίες παρατήρησαν για πρώτη φορά πάνω σε αστεροειδή Αμερικανοί επιστήμονες, και συγκεκριμένα στον «24 Θέμις», παρατήρησαν ένα τεράστιο βράχο διαμέτρου 200 χιλιομέτρων που βρίσκεται σε τροχιά σε απόσταση περίπου 480 εκατ. χλμ. από τον ήλιο, στη ζώνη μεταξύ του Άρη και του Δία.

Ο «24 Θέμις» ουσιαστικά είναι πλήρως καλυμμένος από ένα λεπτό στρώμα πάγου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, σε αυτές τις συνθήκες, ο πάγος δεν είναι σταθερός και πρέπει να ανανεώνεται με κάποιο τρόπο, πιθανώς από το εσωτερικό του αστεροειδούς.

Σύμφωνα με ένα εναλλακτικό σενάριο, ο αστεροειδής πρόσφατα συγκρούστηκε με κάποιον παγωμένο κομήτη. Εξετάζονται και άλλες πιθανότητες, όπως η συχνή πρόσκρουση μικρότερων βράχων πάνω στον «24 Θέμις», που φέρνει στην επιφάνειά του τον κρυμμένο από κάτω πάγο ή ίσως υδρατμοί πάγου εξέρχονται συνεχώς από το εσωτερικό προς την επιφάνεια, όπου και συμπυκνώνονται με την μορφή πάγου.

Η ανακάλυψη της λεπτής παγωμένης επιφάνειας του ουρανίου σώματος έγινε, με τη βοήθεια του υπέρυθρου τηλεσκοπίου της NASA στη Χαβάη, από δύο ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες, η μια υπό τον καθηγητή φυσικής Ουμπέρτο Κάμπινς του πανεπιστημίου της Κεντρικής Φλόριδα και η άλλη υπό τον δρα Άντι Ρίβκιν του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς.

Τα ευρήματα των ερευνών παρουσιάστηκαν στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC και το Γαλλικό Πρακτορείο.

Εκτός από παγωμένο νερό, οι επιστήμονες ανακάλυψαν επίσης στον αστεροειδή ίχνη πολύπλοκών οργανικών ουσιών, πλούσιων δηλαδή σε άνθρακα. Η ανακάλυψη ενισχύει την θεωρία ότι ένα μεγάλο μέρος από το νερό των ωκεανών της Γης, αλλά και ίσως και οι πρώτοι οργανικοί «σπόροι» της ζωής, προήλθαν από το διάστημα, όταν αστεροειδείς ή κομήτες προσέκρουσαν στον πλανήτη μας πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια.

Ο αστεροειδής «24 Θέμις» είναι ένα από τους μεγαλύτερους περιπλανώμενους βράχους στην κύρια ζώνη των αστεροειδών. Η απόσταση ανάμεσα στον αστεροειδή και τον ήλιο είναι περίπου τριπλάσια σε σχέση με την απόσταση Γης-ήλιου.

Οι επιστήμονες ξαφνιάστηκαν που ανακάλυψαν πάγο στην επιφάνεια του αστεροειδούς, καθώς κάτω από τη θερμότητα των ηλιακών ακτίνων και με ανυπαρξία ατμόσφαιρας, πίστευαν ότι τυχόν πάγος θα είχε εξατμιστεί προ πολλού.

Πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι όταν σχηματίστηκε η Γη, η θερμοκρασία ήταν πολύ υψηλή, συνεπώς δεν ήταν δυνατό να είχε ξεκινήσει τη ζωή της με πολύ νερό, άρα αυτό πρέπει να ήρθε από κάπου αλλού, προφανώς από το διάστημα.

Οι κομήτες περιέχουν πολύ πάγο και οι προσκρούσεις τους στην αρχέγονη Γη μπορεί να έφεραν νερό, αλλά πάντα αρκετοί επιστήμονες υποπτεύονταν ότι δεν αρκούσαν οι κομήτες ως πηγή νερού.

Τώρα πια στην «εικόνα» μπαίνουν και οι παγωμένοι αστεροειδείς, οπότε δικαιολογείται πώς ο πλανήτης μας βρέθηκε με τόσο νερό.

Τελευταία, έχει ενταθεί η μελέτη των αστεροειδών. Ένα ιαπωνικό διαστημικό σκάφος θα επιστρέψει στη Γη σε λίγες εβδομάδες με δείγματα βράχων από την επιφάνεια ενός αστεροειδούς.

Το σκάφος «Ροζέτα» της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA) θα περάσει δίπλα από ένα άλλο αστεροειδή μέσα στο 2010, ενώ ένα άλλο σκάφος της NASA θα κάνει κάτι ανάλογο το 2010 με έναν τρίτο αστεροειδή.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα έχει ζητήσει από την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία να στείλει αστροναύτες σε έναν αστεροειδή μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2020.

Ισλανδία: "Bρυχάται" το ηφαίστειο Αγιαφιγιαπλαγιουρκούλ

Ο πυκνός καπνός από την ηφαιστειακή δραστηριότητα του ηφαιστείου Αγιαφιγιαπλαγιουρκούλ στην Ισλανδία είχε καλύψει σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη. Το σύννεφο δε της ηφαιστειακής τέφρας συνέχισε να ταξιδεύει νότια, προκαλώντας "μπλακ άουτ" στον ευρωπαϊκό εναέριο χώρο, με χιλιάδες ακυρώσεις πτήσεων..

Παράλληλα η αύξηση της θερμαοκρασίας έλυωσε παγετώνες δημιουργώντας ποταμούς νερού και τέφρας που πλημμύρισαν τις γύρω περιοχές ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Δείτε σχετικά με το ηφαίστειο Κιλαουέα : http://www.youtube.com/watch?v=RE4MCgMIL4c
Δείτε σχετικά με το ηφαίστειο Αίτνα:http://www.youtube.com/watch?v=Rd-enn5KzfY&feature=related
Διαβάστε: Μας απειλούν έντεκα επικίνδυνα ηφαίστεια

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 24 Απριλίου 2010, Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

Εντεκα ηφαίστεια στον κόσμο θεωρούνται αυτήν τη στιγμή επικίνδυνα από τους ειδικούς. Ανάμεσα σε αυτά είναι η Κάτλα, η «οργισμένη αδελφή» του Εϊγιαφιαλαγιόκουλ στην Ισλανδία, και ο Βεζούβιος στη γειτονική Ιταλία. Οι γεωλόγοι πάντως έχουν ένα σημαντικό όπλο στα χέρια τους: αντίθετα από τους σεισμούς, τα ηφαίστεια προειδοποιούν...

Συνολικά στον κόσμο τα ενεργά ηφαίστεια είναι 1.500. Περίπου 50 παρουσιάζουν αυτήν την περίοδο ηφαιστειακή δραστηριότητα. Αλλά μόνο έντεκα από αυτά θεωρούνται επικίνδυνα, σύμφωνα με μια έκθεση που συνέταξε το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας με βάση τόσο την ισχύ του κάθε ηφαιστείου όσο και την ανθρώπινη παρουσία κοντά στον κρατήρα του. Σε αυτόν τον κατάλογο, μαζί με το Πινατούμπο των Φιλιππίνων, από το οποίο εκτοξεύθηκαν τόσα αέρια και τέφρα το 1991 ώστε να επηρεαστεί το κλίμα του πλανήτη για τα επόμενα δύο χρόνια, βρίσκεται και ο Βεζούβιος στη γειτονική Ιταλία. Το Εϊγιαφιαλαγιόκουλ στην Ισλανδία μπορεί να κατάφερε να παραλύσει τις αεροπορικές συγκοινωνίες, αλλά θα γίνει πραγματικά επικίνδυνο μόνο στην περίπτωση της ταυτόχρονης έκρηξης με την «οργισμένη αδελφή», την Κάτλα, που βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα ανατολικότερα. Στον κατάλογο περιλαμβάνονται ακόμη το Τσαϊτέν στη Χιλή, το οποίο έχει τεθεί σε ακόμα πιο στενή επιτήρηση μετά τον σεισμό του περασμένου Φεβρουαρίου, το Κρακατόα και το Μεράπι στην Ινδονησία και το Ταχόμα στην πολιτεία της Ουάσιγκτον. Στα πρόθυρα μιας επικίνδυνης έκρηξης βρίσκονται το Νιρανγκόνγκο στο Κονγκό, το Νεβάδα ντελ Ρούιθ στην Κολομβία, το Ποποκατεπέτλ στο Μεξικό και το Φούτζι στην Ιαπωνία.

Σε έκθεση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος που συντάχθηκε το 2007, εκτιμάται ότι 500 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο ζουν πολύ κοντά σε ένα ηφαίστειο για να θεωρούνται ασφαλείς. Το 90% των ενεργών ηφαιστείων είναι συγκεντρωμένο στα 40 χιλιάδες χιλιόμετρα του «δακτυλίου της φωτιάς» στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η μεγαλύτερη έκρηξη στον βυθό σημειώθηκε πριν από δέκα μέρες ανάμεσα στα νησιά Φίτζι και τη Σαμόα σε βάθος 1,5 χλμ. Για την παρατήρηση του ηφαιστείου χρειάστηκε να κατασκευαστεί μια κάμερα ανθεκτική σε θερμοκρασίες που λειώνει το μολύβι, όπως αναφέρει η εφημερίδα «La Repubblica». Ο πιο «ψυχρός» κρατήρας, αντίθετα, βρίσκεται στην Ανταρκτική καταλαμβάνοντας μια επιφάνεια μεγαλύτερη και από την έκταση της Πελοποννήσου.

Από τα 1.500 ενεργά, περίπου 50 παρουσιάζουν ηφαιστειακή δραστηριότητα

Ποτέ δεν χτυπούν απροειδοποίητα

Αντίθετα πάντως από τους σεισμούς, τα ηφαίστεια δεν χτυπούν ποτέ απροειδοποίητα. Γύρω από τους πιο επικίνδυνους κρατήρες οι γεωλόγοι έχουν στήσει ένα δίκτυο παρακολούθησης, καταγράφοντας τις παραμορφώσεις του εδάφους, την έκκληση αερίων από το υπέδαφος, τον αριθμό των μικρών σεισμικών δονήσεων και τις αλλαγές στη ροή του νερού. Η έκρηξη ξεκινά συνήθως με μια βαθιά «ανάσα». Το έδαφος κάτω από το ηφαίστειο φουσκώνει σαν να αναπνέει και ο φλοιός τεντώνεται. Από τον ουρανό, οι δορυφόροι καταγράφουν ακόμη και παραμορφώσεις εκατοστών που συσσωρεύονται μέρα με την ημέρα. Επειτα το βουνό αρχίζει να τρέμει. Οι πλαγιές του ηφαιστείου κλονίζονται από δονήσεις σαν αλυσοδεμένα ζώα που τινάζονται για να απελευθερωθούν από τις αλυσίδες τους. Μετά έρχεται το βουητό. Ενας υπόκωφος θόρυβος που πριν ακόμη γίνει αντιληπτός από το ανθρώπινο αυτί, συλλαμβάνεται από ειδικές συσκευές. Κάποτε οι συσκευές αυτές χρησιμοποιούνταν στις πυρηνικές δοκιμές. Σήμερα είναι το «στηθοσκόπιο» που ακουμπούν οι ειδικοί στο «στήθος» του ηφαιστείου.

Ηφαίστειο «β΄ κατηγορίας»

Το Εϊγιαφιαλαγιόκουλ θεωρείται ένα ηφαίστειο «δεύτερης κατηγορίας», ακόμη και αν αποδείχθηκε ικανό να εκτοξεύσει 300 κυβικά μέτρα και 750 τόνους λάβας το δευτερόλεπτο, υψώνοντας στον ουρανό μια στήλη τέφρας που σε τρεις ημέρες έφτασε τα 140 εκατ. κυβικά μέτρα. Η στήλη ξεπέρασε σε ύψος τα 10 χιλιόμετρα για να μειωθεί στη συνέχεια στα 4.000 με 5.000 μέτρα. Και σαν να μην έφταναν οι κίνδυνοι που εγκυμονούνται για τους κινητήρες των αεροπλάνων από τη σκόνη, μέσα στη στήλη της τέφρας η ατμόσφαιρα έχει τόσο ηλεκτρικό φορτίο που προκαλείται ένας θεαματικός κεραυνός κάθε ένα τέταρτο της ώρας.

Φόβος για την Κάτλα που βρυχάται

Oι ειδικοί επί των προδρομικών φαινομένων μιας έκρηξης εμφανίζονται πλέον ανήσυχοι. Οχι τόσο για το Εϊγιαφιαλαγιόκουλ, η δραστηριότητα του οποίου φαίνεται σταθερή πια, όσο για την Κάτλα, που βρίσκεται σε απόσταση 20 χιλιομέτρων και είναι πέντε φορές μεγαλύτερη, εκατό φορές πιο ισχυρή και μπορεί να «ξερνάει» ένα δισεκατομμύριο κυβικά μέτρα λάβας το δευτερόλεπτο. Στις πλευρές της, οι σεισμογράφοι καταγράφουν κάθε μέρα 3.000 μικρές σεισμικές δονήσεις μεγέθους έως και 3,1 ρίχτερ. Τον περασμένο Ιανουάριο οι καθημερινές δονήσεις ήταν μόλις μία ή δύο την ημέρα. Γύρω από τα δυο ηφαίστεια της Ισλανδίας καταγράφεται μια συνεχής αλλαγή της ροής των ποταμών. Την παραμονή της έκρηξης του Εϊγιαφιαλαγιόκουλ τα νερά τους είχαν φουσκώσει έως και τρία μέτρα. Αυτό το γεγονός έπεισε τις ισλανδικές αρχές να απομακρύνουν από τα σπίτια τους περίπου 1.000 κατοίκους που ζούσαν κοντά στους πρόποδες. Η σχισμή στο έδαφος του Εϊγιαφιαλαγιόκουλ από την οποία βγαίνουν μάγμα και τέφρα επεκτείνεται προς την κατεύθυνση της Κάτλα. Στις 20 του περασμένου Μαρτίου, η «πληγή» είχε μήκος 800 μέτρων. Σήμερα έχει φτάσει σχεδόν τα δυο χιλιόμετρα. «Η ιστορία αποδεικνύει», επισημαίνεται στην έκθεση του Πανεπιστήμιου της Βόρειας Καρολίνας, «ότι σπάνια ξυπνάει το Εϊγιαφιαλαγιόκουλ χωρίς να ενεργοποιήσει την Κάτλα». Σύμφωνα με τους αμερικανούς ειδικούς, η «οργισμένη αδελφή» έχει τόση λάβα που θα μπορούσε να υπερπληρώσει την ατμόσφαιρα με τέφρα πυριτίου. Σε περίπτωση παρατεταμένης έκρηξης αναμένεται- εκτός από την απαγόρευση των πτήσεων- ένα φαινόμενο που ονομάζεται «ηφαιστειακός χειμώνας» κατά το οποίο το νέφος της τέφρας εμποδίζει την ηλιακή ακτινοβολία να φτάσει στη Γη. Τα ιστορικά προηγούμενα καλούν σε επαγρύπνηση: Τόσο το 1612 όσο και το 1821 οι εκρήξεις του Εϊγιαφιαλαγιόκουλ οδήγησαν σύντομα στο ξύπνημα της Κάτλα. Η ενδεχόμενη ταυτόχρονη ενεργοποίηση των δυο ηφαιστείων δεν θα να είναι τυχαία. «Για τα επόμενα χρόνια περιμένουμε στην Ισλανδία περισσότερες και πιο ισχυρές εκρήξεις. Οι πάγοι λειώνουν από την υπερθέρμανση του πλανήτη και αυτό το φαινόμενο έχει συνέπειες στην κίνηση του μάγματος στο υπέδαφος», εκτιμά ο Φρεϊστάιν Σίγκμουντσον, καθηγητής Ηφαιστειολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ισλανδίας, στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters». Το τέλος της εποχής των παγετώνων πριν από 10.000 χρόνια συνέπεσε πράγματι με μια ηφαιστειακή υπερδραστηριοποίηση στη νήσο των πάγων και της λάβας. Πιο πιθανή αιτία θεωρείται η μείωση του πάχους του επιστρώματος του πάγου στην επιφάνεια και η διόγκωση του υποκείμενου μάγματος.

Επηρεάζουν το κλίμα της Γης

Η παγκόσμια θερμοκρασία μειώθηκε κατά έναν βαθμό από την έκρηξη του Πινατούμπο πριν από 19 χρόνια. Αλλά από την έκρηξη του Εϊγιαφιαλαγιόκουλ δεν πρόκειται να υπάρξουν τέτοιες συνέπειες. Το ηφαίστειο των Φιλιππίνων βρίσκεται στη θέση 6 σε μια κλίμακα που φτάνει μέχρι το 8 και μετρά τον «δείκτη ηφαιστειακής εκρηκτικότητας». Το ισλανδικό ηφαίστειο δεν βρίσκεται καν σε αυτήν την κλίμακα. Η μόνη συνέπεια είναι ότι καθηλώνει τα αεροπλάνα στο έδαφος. Το ζήτημα αυτό απασχολεί τους επιστήμονες καθώς η έκκληση αερίων και σκόνης στη στρατόσφαιρα θεωρείται από κάποιους μια λύση (περισσότερο φανταστική παρά πραγματική) για να σταματήσει η διαδικασία της υπερθέρμανσης του πλανήτη. «Δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα τέτοιο από το Εϊγιαφιαλαγιόκουλ. Το επίπεδο της έκρηξης είναι πολύ χαμηλό για να επηρεάσει το κλίμα», εξηγεί ο Ολαφ Χίγκεν από το Μετεωρολογικό Ινστιτούτο της Νορβηγίας. Το πολύ πολύ τους επόμενους 12- 14 μήνες το ηλιοβασίλεμα στη Βόρεια Ευρώπη να είναι πολύ πιο έντονο, με ένα κόκκινο χρώμα που στους κατοίκους εκείνων των περιοχών θα φανεί πρωτόγνωρο.