ΛΟΝΔΙΝΟ. Εκπληκτους έχει αφήσει τους επιστήμονες ένας βρετανός ερασιτέχνης αστρονόμος με τις εικόνες του Σύμπαντος που κατάφερε να απαθανατίσει. Ο 38χρονος ιδιωτικός υπάλληλος Πίτερ Σαχ έκανε μια τρύπα σε ένα ξύλινο υπόστεγο στον κήπο του, τοποθέτησε εκεί ένα μικρό τηλεσκόπιο, περίμενε την κατάλληλη στιγμή και κατάφερε να τραβήξει εικόνες από τον γαλαξία μας οι οποίες συναγωνίζονται εκείνες του Ηubble και των άλλων διαστημικών τηλεσκοπίων. Ο Σαχ συνέδεσε το τηλεσκόπιό του με τον υπολογιστή του στο σπίτικαι περίμενε να καθαρίσει ο συνήθως συννεφιασμένος βρετανικός ουρανός για να τραβήξει εικόνες του Διαστήματος. Κατάφερε τελικά να βγάλει δεκάδες εντυπωσιακές φωτογραφίες από όλα τα μήκη και πλάτη του γαλαξία μας και δημιούργησε ένα λεύκωμα το οποίο βρίσκεται στην διεύθυνση www.astropix.co.uk.
Το τροχιακό αστεροσκοπείο της NASA που εκτοξεύθηκε τον περασμένο Μάρτιο στο Διάστημα, εντόπισε πέντε νέους εξωπλανήτες
Την περασμένη εβδομάδα η NASA ανακοίνωσε την ανακάλυψη πέντε νέων εξωπλανητών από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο «Κέπλερ» ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των πλανητών που έχουμε ανακαλύψει τα τελευταία 15 χρόνια να ξεπερνάει τους 400 περίπου πλανήτες οι οποίοι περιφέρονται γύρω από 350 περίπου γειτονικά μας άστρα
Η έρευνα του «Κέπλερ» στοχεύει να αποδείξει ότι τα περισσότερα άστρα της Κύριας Ακολουθίας έχουν βραχώδεις πλανήτες στην επονομαζόμενη «κατοικήσιμη ζώνη» τους.
Το «Κέπλερ» είναι ένα τροχιακό αστεροσκοπείο το οποίο εκτοξεύτηκε στο Διάστημα στις αρχές του περασμένου Μαρτίου και το οποίο διαθέτει ένα από τα πιο ευαίσθητα φωτόμετρα με σκοπό να μελετήσει δεκάδες χιλιάδες άστρα της Κύριας Ακολουθίας στη διάρκεια της επόμενης τετραετίας.
Η οπτική γωνία με την οποία παρατηρεί το «Κέπλερ» είναι σταθερή και εκτείνεται σε βάθος 3.000 ετών φωτός, ενώ η ευρυγώνια ικανότητά του του δίνει τη δυνατότητα να καλύψει μιαν αρκετά μεγάλη έκταση του ουρανού που βρίσκεται ανάμεσα στους αστερισμούς του Κύκνου και της Λύρας.
Διερεύνηση της δομής Ο κύριος επιστημονικός σκοπός της όλης αποστολής είναι η διερεύνηση της δομής που έχουν τα διάφορα πλανητικά συστήματα πέρα από το δικό μας.
Πιο συγκεκριμένα, οι μελέτες αυτές ελπίζουμε να μας δώσουν απαντήσεις σχετικά με το πόσοι πλανήτες βρίσκονται εντός ή κοντά στην επονομαζόμενη «κατοικήσιμη ζώνη» των πλανητικών συστημάτων που θα εντοπιστούν, να προσδιορίσει τα χαρακτηριστικά των άστρων που περιλαμβάνουν πλανητικά συστήματα και να υπολογίσει τα διάφορα μεγέθη και σχήματα των τροχιών τους, καθώς και τον αριθμό των πλανητών που υπάρχουν γύρω από πολλαπλά άστρα.
Ο τρόπος με τον οποίο θα επιτύχει τον στόχο του το «Κέπλερ» βασίζεται στην ταυτόχρονη και συνεχόμενη παρατήρηση της φωτεινότητας 150.000 άστρων.
Μ’ αυτό τον τρόπο μπορεί να εντοπίσει ακόμη και τις πιο ελάχιστες αλλαγές στην ένταση της λαμπρότητας των άστρων αυτών σε περίπτωση που κάποιος τυχόν πλανήτης περάσει μπροστά από τον δίσκο ενός απόμακρου άστρου.
Το φωτόμετρο που διαθέτει το «Κέπλερ» έχει την ικανότητα να εντοπίσει αλλαγές στη φωτεινότητα ενός άστρου παρόμοια μ’ αυτήν που επιφέρει μια μύγα στη φωτεινότητα ενός λαμπερού προβολέα.
Η ικανότητα αυτή του φωτόμετρου που έχει το «Κέπλερ» βασίζεται στους 42 ειδικούς ανιχνευτές CCD που διαθέτει και οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα ανάλυσης 95 megapixels!
Με τη βοήθεια των ανιχνευτών αυτών και με βάση τους σημερινούς μας υπολογισμούς η πιθανότητα εντοπισμού πλανητών στο μέγεθος της Γης μας φτάνει τη μία στις 210 ή περίπου τον εντοπισμό πέντε «γήινων» πλανητών για κάθε 1.000 άστρα που θα παρατηρήσει το «Κέπλερ».
Παρακολούθηση της «κατοικήσιμης ζώνης»
Η έρευνα του «Κέπλερ» έχει ως στόχο να αποδείξει ότι τα περισσότερα άστρα της Κύριας Ακολουθίας έχουν βραχώδεις πλανήτες στην επονομαζόμενη «κατοικήσιμη ζώνη» τους, ενώ κατά μέσον όρο δημιουργούνται δύο βραχώδεις πλανήτες στο μέγεθος της Γης στην περιοχή από 0,5 έως 1,5 Αστρονομικές Μονάδες (μία Αστρονομική Μονάδα ισοδυναμεί με την απόσταση Γης-Ηλίου που είναι ίση με περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα). Στη διάρκεια των μελετών του το «Κέπλερ» αναμένεται να εντοπίσει εκατοντάδες πλανήτες 30 έως 600 φορές μικρότερης μάζας απ’ ό,τι έχει ο Δίας, ενώ πολλοί απ’ αυτούς θα έχουν παρόμοια συστατικά με τη Γη και διάμετρο που θα κυμαίνεται από το 80% του μεγέθους της Γης και άνω.
Στη διάρκεια της αποστολής του το «Κέπλερ» δεν βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη αλλά σε ένα σημείο βαρυτικής ισορροπίας του συστήματος Γης-Σελήνης. Σ’ αυτή την απόσταση η παρουσία της Γης και του Ηλιου δεν εμποδίζει την απρόσκοπτη και συνεχή παρατήρηση της περιοχής που έχει επιλεγεί. Το διαστημικό σύμπλεγμα από το οποίο αποτελείται έχει βάρος έναν περίπου τόνο, ενώ το κύριο κάτοπτρό του φτάνει το 1,40 μέτρο. Το κόστος της όλης αποστολής θα φτάσει τελικά τα 500 σχεδόν εκατομμύρια δολάρια.
Στην ανατολή κάθε νέου έτους, η συλλογική μνήμη ανασύρει ονόματα επιστημόνων και εφευρετών που συνέβαλαν με τα επιτεύγματά τους στο κοινό καλό. Ορισμένοι εξ αυτών, όμως, «πλήρωσαν» με την αρτιμέλεια ή τη ζωή τους το τίμημα της ανακάλυψής τους
ΤΟΜΑΣ ΜΙΝΤΓΚΛΕΪ Ανοιξε την τρύπα του όζοντος Αμερικανός χημικός, εφευρέτης μεταξύ άλλων του πετρελαϊκού παραγώγου, υγρού καυσίμου κίνησης με βάση το μόλυβδο.
Η Μαρί Κιουρί με τον σύζυγό της Πιερ στο εργαστήριό τους. Η άγνοια
για τις επιπτώσεις από την έκθεση στην ακτινοβολία απέβη μοιραία.
Ο Τόμας Μίντγκλεϊ ο Νεότερος έμεινε γνωστός στην Ιστορία όχι τόσο για τις επαναστατικές ανακαλύψεις του όσο για τον αρνητικό αντίκτυπο που είχαν αυτές στην... ατμόσφαιρα. Πρόκειται για τον άνθρωπο που αξιοποίησε το φρέον στην τεχνολογία των ψυγείων (CFC), υλικό που δεκαετίες αργότερα κατηγορήθηκε ως ένα από τα βασικά αίτια αλλοίωσης του όζοντος, προσδίδοντας στον θιασώτη του τον χαρακτηρισμό του «αποκλειστικά υπεύθυνου, σε σχέση με οιονδήποτε άλλο άνθρωπο στον κόσμο, για την πρόκληση των περισσοτέρων θανάτων στον κόσμο».
Ο ίδιος προσβλήθηκε από πολιομυελίτιδα και αργότερα εμφάνισε τα πρώτα συμπτώματα βαριάς τοξικής δηλητηρίασης από μόλυβδο, καταλήγοντας επί μεγάλο χρονικό διάστημα ανάπηρος και κλινήρης.
Η κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η ζωή του τον οδήγησε στην κατασκευή ενός συστήματος ανύψωσης από τροχαλίες και σχοινιά, προκειμένου να μετακινείται και να σηκώνεται από το κρεβάτι του. Πέθανε σε ηλικία 55 ετών από στραγγαλισμό, όταν μία εκ των τροχαλιών τυλίχθηκε σφιχτά γύρω από τον λαιμό του...
ΤΖΟΝ ΠΑΡΙ ΤΟΜΑΣ Σκοτώθηκε σε χρόνο-ρεκόρ...
Ο Ουαλός οδηγός αυτοκινήτων ταχύτητας και μηχανικός ονειρευόταν από μικρός να καταρρίψει το ρεκόρ ταχύτητας στο έδαφος, το οποίο κατείχε ο Μάλκολμ Κάμπελ, και αποφάσισε να κατασκευάσει ένα ειδικά εξοπλισμένο αυτοκίνητο προκειμένου να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.
Ονόμασε το δημιούργημά του «Babs», το οποίο είχε υποστεί ποικίλες τροποποιήσεις εν συγκρίσει με τα άλλα συμβατικά αγωνιστικά οχήματα, μια εκ των οποίων ήταν και η χρήση ιμάντων από αλυσίδες που συνέδεαν τους τροχούς με τον κινητήρα. Στις 27 Απριλίου του 1926, ο Πάρι Τόμας κατέρριψε το ρεκόρ του Κάμπελ και την επομένη το βελτίωσε αγγίζοντας τα 170 μίλια την ώρα, ήτοι 272 χ.α.ώ.
Το ρεκόρ του παρέμεινε στην κορυφή για περίπου έναν χρόνο, πριν ο Μάλκολμ Κάμπελ το καταρρίψει το 1927. Στην προσπάθειά του να επανακτήσει τα «σκήπτρα», βρήκε τραγικό θάνατο όταν μια από τις αλυσίδες εξακοντίστηκε στον αυχένα του, «αποκεφαλίζοντάς» τον. Ο θάνατος ήταν ακαριαίος...
ΟΤΟ ΛΙΛΙΕΝΤΑΛ Το μοιραίο δοκιμαστικό
Γνωστός στο ευρύ κοινό με το προσωνύμιο «Glider King» (Ο βασιλιάς της προσγείωσης), ο Οτο Λίλιενταλ υπήρξε ένας εκ των πρωτοπόρων της «ανθρώπινης αεροναυπηγικής».
Πέρασε στην Ιστορία ως ο πρώτος άνθρωπος που κατάφερε να πραγματοποιήσει συνεχόμενες επιτυχείς «πτήσεις ολίσθησης».
Οι εφημερίδες και τα περιοδικά σε πολλές χώρες δημοσίευσαν φωτογραφίες των εγχειρημάτων του Λίλιενταλ, ενισχύοντας την πεποίθηση τόσο των επιστημόνων όσο και της κοινής γνώμης για τη δυνατότητα κατασκευής ιπτάμενων μηχανών, ύστερα από χρόνια κυκλοφορίας ανώφελων και αβάσιμων θεωριών και σχεδίων για την πραγματοποίηση του άπιαστου αυτού ονείρου.
Κατά τη διάρκεια μίας εκ των πτήσεών του, στις 9 Αυγούστου του 1896, ο Λίλιενταλ έπεσε από ύψος 17 μέτρων, πλήττοντας σοβαρά τη σπονδυλική του στήλη.
Την επόμενη ημέρα έχασε τη μάχη με τη ζωή.
Τα τελευταία λόγια του ήταν: «Μικρές θυσίες πρέπει να γίνονται!»...
ΟΥΙΛΙΑΜ ΜΠΟΥΛΟΚ Τον ακρωτηρίασε η εφεύρεσή του
Αμερικανός εφευρέτης του οποίου η ανακάλυψη της «περιστρεφόμενης τυπογραφικής μηχανής», το 1863, άνοιξε τον δρόμο για την επαναστατική αλλαγή στον χώρο της τυπογραφίας, χάρη στη μεγάλη ταχύτητα εκτύπωσης και την υψηλή αποδοτικότητά της. Ο Ουίλιαμ Μπούλοκ πέθανε καθώς επισκεύαζε μια εκτυπωτική πρέσα. Κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς του να επαναφέρει στη θέση της μια τροχαλία, η μηχανή έπεσε πάνω στο πόδι του θρυμματίζοντάς το...
Η γάγγραινα που εκδηλώθηκε ταχύτατα στο κάτω άκρο του, τον οδήγησε στο χειρουργικό τραπέζι, όπου άφησε την τελευταία του πνοή κατά τη διάρκεια επέμβασης για τον ακρωτηριασμό του.
ΚΑΠΕΡ ΦΙΠΣ ΚΟΟΥΛΣ Βυθίστηκε με το πλοίο του
Πλοίαρχος του Βασιλικού Ναυτικού και εφευρέτης του περιστρεφόμενου πυργίσκου-γέφυρας στα πλοία κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου (1853-1856).
Μετά τον πόλεμο κατοχύρωσε την πατέντα της εφεύρεσής του και άρχισε να κατασκευάζει ένα δικό του πλοίο, χρησιμοποιώντας το επαναστατικό για την εποχή σχέδιό του, το οποίο είχε ήδη προσαρμόσει στα πλοία του το Βασιλικό Ναυτικό.
Το δικό του πλοίο, ονόματι «HMS Captain», απαιτούσε μια σειρά ασυνήθιστων και υψηλής επικινδυνότητας μετατροπών, μία εκ των οποίων ήταν και το επονομαζόμενο «κατάστρωμα θυέλλης», το οποίο ωστόσο είχε ως αποτέλεσμα την προς τα άνω μετατόπιση του κέντρου βάρους του. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1870, το «HMS Cαptain» ανατράπηκε, παρασέρνοντας στον θάνατο τον Κόουλς και την πλειονότητα των 500 μελών του πληρώματός του...
ΑΛ. ΜΠΟΓΚΝΤΑΝΟΦ Ο δότης ήταν μολυσμένος
Πολύπλευρη προσωπικότητα με διακρίσεις τόσο στις κλασικές όσο και θετικές επιστήμες, ο Ρώσος Αλεξάντερ Μπογκντάνοφ υπήρξε ιατρός, φιλόσοφος, οικονομολόγος και συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας και διακρινόταν για το επαναστατικό του πνεύμα. Ενα εκ των πολυάριθμων επιστημονικών πειραμάτων του αφορούσε σε ιδέες πιθανής αναζωογόνησης-αναγέννησης του οργανισμού μέσω της μετάγγισης αίματος.
Εχοντας υποβάλει σε μετάγγιση αίματος αρκετούς επιφανείς της εποχής, μεταξύ των οποίων και η αδελφή του Λένιν, ο Μπογκντάνοφ αποφάσισε να δοκιμάσει την «ανακάλυψή» του στον εαυτό του. Ωστόσο ο δότης που επέλεξε ήταν ένας εκ των ασθενών του ο οποίος έπασχε από φυματίωση και ελονοσία. Πέθανε εξαιτίας μόλυνσης του οργανισμού του, λίγες ώρες μετά το πέρας του εγχειρήματος.
ΧΕΝΡΙ ΓΟΥΙΝΣΤΑΝΛΕΪ Θάφτηκε στο δημιούργημά του
Υπήρξε ένας εκ των διασημότερων Αγγλων αρχιτεκτόνων και μηχανικών. Πέρασε στην ιστορία ως ο κατασκευαστής του φάρου-προτύπου Eddystone.
Ο Χένρι Γουινστάνλεϊ εξέφρασε δημοσίως την επιθυμία του να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι την ανθεκτικότητα της κατασκευής του, απαιτώντας να βρίσκεται στο εσωτερικό του φάρου κατά τη διάρκεια μιας σφοδρής καταιγίδας.
Ωστόσο το περίτεχνο οικοδόμημα δεν άντεξε και κατέρρευσε, ενταφιάζοντας κάτω από τα συντρίμμια του τόσο τον Αγγλο επιστήμονα όσο και πέντε συνεργάτες του που τον συντρόφευαν στο εγχείρημά του.
ΦΡΑΝΤΣ ΡΑΪΧΕΛΤ Το αλεξίπτωτο δεν άνοιξε...
Ενας εκ των δημοφιλών ραφτών της Αυστρίας. Η φήμη του εκτοξεύθηκε στα ύψη όταν δημιούργησε ένα παράξενο πανωφόριπου έμοιαζε με αλεξίπτωτο, το οποίο παρείχε, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, τη δυνατότητα σε αυτόν που το φορούσε να αναπτύξει με τη βοήθεια του ανέμου εξαιρετικά μεγάλη ταχύτητα στο έδαφος, καταφέρνοντας ακόμη και να πετάξει λίγα μέτρα πάνω από το έδαφος.
Ο ίδιος αποφάσισε να πειραματιστεί με το υβριδικό του δημιούργημα, πέφτοντας από το πρώτο διάζωμα του Πύργου του Αϊφελ, ενώπιον εκπροσώπων των μέσων ενημέρωσης και ενός τηλεοπτικού συνεργείου, καθώς και ενός μεγάλου πλήθους που είχε συγκεντρωθεί στον χώρο, έτοιμο να παρακολουθήσει με κομμένη την ανάσα το ριψοκίνδυνο εγχείρημα του Ράιχελτ.
Δυστυχώς, οι ισχυρισμοί του αυστριακού ράφτη δεν επιβεβαιώθηκαν, το υβριδικό του «αλεξίπτωτο» δεν λειτούργησε και η σφοδρή πρόσκρουσή του στο έδαφος απέβη μοιραία για τη ζωή του.
ΜΑΡΙΑ ΚΙΟΥΡΙ Tη σκότωσε η έκθεση στη ραδιενέργεια
Η πολωνικής καταγωγής φυσικός και χημικός αποτελεί μία εκ των σημαντικότερων επιστημονικών προσωπικοτήτων στην ιστορία της ανθρωπότητας. Γνωστή και ως «Μαντάμ Κιουρί», το όνομά της έκανε τον γύρο του κόσμου όταν ανακάλυψε σε συνεργασία με τον σύζυγό της, Πιέρ, μια σειρά νέων στοιχείων, μεταξύ των οποίων το ράδιο και το πολώνιο. Ανέπτυξε τη θεωρία της ραδιενέργειας και αυτήν της απομόνωσης των ραδιοϊσοτόπων. Τιμήθηκε μαζί με τον σύζυγό της με τα βραβεία Νομπέλ Φυσικής και Χημείας το 1903 και το 1911 αντίστοιχα. Πέρασε στην Ιστορία ως η πρώτη γυναίκα που κατέλαβε έδρα στη Σορβόννη. Πέθανε στις 4 Ιουλίου του 1934 από απλαστική αναιμία, την οποία «κληρονόμησε» με σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα από τη συστηματική και μακροχρόνια έκθεση του οργανισμού της στη ραδιενέργεια. Οι επιβλαβείς συνέπειες της ιονίζουσας ραδιενεργούς ακτινοβολίας ήταν άγνωστες εκείνη την εποχή και το μεγαλύτερο μέρος του έργου της έλαβε χώρα σε μια αποθήκη-παράπηγμα, δίχως τη λήψη των απαιτούμενων μέτρων ασφαλείας. Χαρακτηριστικό είναι ότι μετέφερε συστηματικά στις... τσέπες της δοκιμαστικούς σωλήνες που περιείχαν ραδιενεργά ισότοπα, τους οποίους φύλασσε στο συρτάρι του γραφείου της...
Άρχισε στις 07:41 (ώρα Ελλάδας) να γίνεται ορατή στην δυτική Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και στο νοτιοδυτικό Τσαντ, η δακτυλιοειδής έκλειψη Ηλίου, η μεγαλύτερη σε διάρκεια της τρίτης χιλιετίας.
Η έκλειψη θα είναι ορατή στην κεντρική και ανατολική Αφρική, αλλά και σε τμήματα της Ασίας.
Η σκιά της Σελήνης θα περάσει από τον Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, την Ουγκάντα, την Κένυα και τη νότια Σομαλία για να ακολουθήσει την πορεία της προς την Ινδία και την Κίνα.
Όπως εξηγούν οι επιστήμονες, τον Ιανουάριο ο Ήλιος βρίσκεται πιο κοντά στη Γη και η Σελήνη στο πιο μακρινό της σημείο, με αποτέλεσμα να μπορεί να καλύψει σχεδόν όλον τον ηλιακό δίσκο.
Όταν η έκλειψη θα φτάσει πάνω από τον Ινδικό Ωκεανό, θα βρίσκεται ήδη στη μεγαλύτερη διάρκειά της, που θα είναι 11 λεπτά και 8 δευτερόλεπτα
Όπως πληροφορεί στην ιστοσελίδα της η NASA, άλλη έκλειψη τόσο μεγάλης διάρκειας δεν πρόκειται να σημειωθεί παρά μόνο μετά από χίλια χρόνια ή και περισσότερο και εκτιμά ότι κάτι τέτοιο θα γίνει στις 23 Δεκεμβρίου 3043.
Επίσης ολική έκλειψη Ηλίου προβλέπεται για τις 11 του επόμενου Ιουλίου πάνω από τον νότιο Ειρηνικό.
Νέες εικόνες του Άρη από το σκάφος MRO (Μars Reconnaissance Orbiter), της NASA που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον «κόκκινο πλανήτη», δείχνουν ότι είχε μεγάλες λίμνες στην επιφάνεια του πριν τρία δισεκατομμύρια χρόνια.
Οι λίμνες, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, σχηματίστηκαν από υγρό νερό, σε μια εποχή πολύ πιο πρόσφατη από ό,τι θεωρούσαν μέχρι τώρα εφικτό οι επιστήμονες.
Η ανακάλυψη έγινε από βρετανούς ερευνητές των πανεπιστημίων Imperial και University College με επικεφαλής τον δρα Νίκολας Γουόρνερ και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό γεωλογίας “Geology”, σύμφωνα με το BBC και τον «Γκάρντιαν».
Οι επιστήμονες ανέλυσαν πλειάδα φωτογραφιών από αρκετά επίπεδα κοιλώματα διαμέτρου 20 χλμ., που βρίσκονται πάνω από το τεράστιο φαράγγι Ares Vallis μήκους 2.000 χλμ.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν κανάλια που συνδέουν τα κοιλώματα (αρχαίες λίμνες) που μπορεί να έχουν σχηματιστεί μόνο από νερό. Μέχρι τώρα πιστευόταν ότι πριν 3 δισ. χρόνια, ο Άρης ήταν πολύ παγωμένος και η ατμόσφαιρά του πολύ αραιή για να κυλά νερό πάνω στην επιφάνειά του.
Τα νέα δεδομένα ανατρέπουν όμως πια αυτή την εικόνα και οι επιστήμονες τώρα πιστεύουν ότι μάλλον υπήρξε μια –πιθανώς σύντομη- περίοδος ανόδου της θερμοκρασίας στον «κόκκινο πλανήτη» λόγω ηφαιστειακής δραστηριότητας, πτώσεων μετεωριτών ή μεταβολής της τροχιάς του Άρη, με συνέπεια να υπάρξουν συνθήκες ευνοϊκές για την ύπαρξη νερού και λιμνών.
Η υπερχείλιση αυτών των λιμνών θα οδήγησε στη δημιουργία καναλιών μεταξύ λιμνών με υψομετρική διαφορά, ενώ παράλληλα θα υπήρξαν επίσης ποτάμια και θάλασσες. Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν ακόμα πόσο κράτησε αυτή η θερμή και υγρή περίοδος στον Άρη.
Η ανακάλυψη είναι σημαντική και για τους αστροβιολόγους που αναζητούν εξωγήινη ζωή. Οι ξερές σήμερα λίμνες του Άρη μπορεί να αποτελέσουν ιδανικά σημεία για την αναζήτηση ιχνών –εξαφανισμένης πια- μικροβιακής ζωής από τις μελλοντικές ρομποτικές αποστολές, σύμφωνα με τους επιστήμονες.
Το διαστημικό τηλεσκόπιο της Nasa, Kepler εντόπισε πέντε νέους πλανήτες εκτός του Ηλιακού μας Συστήματος. Οι εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί αγγίζουν πλέον τους 400 ενώ κανένας από αυτούς μέχρι στιγμής δεν φαίνεται κατάλληλος να φιλοξενήσει ζωή. Ένας από τους πέντε νέους εξωπλανήτες έχει εκπλήξει τους αστρονόμους, επειδή είναι τόσο ελαφρύς όσο το αφρώδες πολυστυρένιο (Styrofoam).
Το "Κέπλερ", που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον ήλιο πέρυσι το Μάρτιο και είναι εφοδιασμένο με τη μεγαλύτερη και πιο ευαίσθητη κάμερα που έχει ποτέ εκτοξευτεί στο διάστημα (95 megapixel), έχει εστιαστεί σε ένα μικρό μόνο κομμάτι του ουρανού, με στόχο την αναζήτηση εξωπλανητών στο μέγεθος της Γης. Για τα επόμενα τέσσερα έως έξι χρόνια θα μελετήσει πάνω από 100.000 ήλιους και τα αστρικά συστήματά τους.
Η νέα ανακάλυψη, που ανακοινώθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας στην Ουάσιγκτον, είναι η πρώτη που έκανε το τροχιακό τηλεσκόπιο και επιβεβαιώθηκε από επίγεια τηλεσκόπια στη Χαβάη, σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία.
Στους πλανήτες δόθηκαν τα ονόματα Kepler 4β, 5β, 6β, 7β and 8β.
Τέσσερις από τους νέους εξωπλανήτες είναι απρόσμενα ελαφριοί σε σχέση με το μέγεθός τους. Ένας εξωπλανήτης έχει διάμετρο τετραπλάσια της Γης. Οι υπόλοιποι, παρόλο που είναι περίπου 40% μεγαλύτεροι από τον Δία, είναι πολύ λιγότερο πυκνοί σε σχέση με αυτόν. Συγκεκριμένα έχουν μέση πυκνότητα 0,166 έως 0,894 γραμμαρίων ανά κυβικό εκατοστό έναντι 1,326 γρ. του Δία, ο οποίος έχει βραχώδη πυρήνα.
Μάλιστα ένας από τους εξωπλανήτες είναι τόσο ελαφρύς που -με βάση την πολύ μικρή αναλογία της μάζας του σε σχέση με το μέγεθος του- έχει την ίδια πυκνότητα με το αφρώδες πολυστυρένιο (Styrofoam), το πολυμερές που χρησιμοποιείται ευρέως στην εποχή μας ως θερμομονωτικό στα κτίρια και ως υλικό συσκευασίας. Σύμφωνα με τους αστροφυσικούς, η ανακάλυψη δείχνει ότι η χαμηλή πυκνότητα είναι ένα πολύ πιο κοινό χαρακτηριστικό των εξωπλανητών απ’ ό,τι πιστευόταν μέχρι σήμερα.
Οι τέσσερις εξωπλανήτες βρίσκονται σε πολύ κοντινή τροχιά γύρω από το μητρικό άστρο τους, με συνέπεια να "ψήνονται" από υψηλές θερμοκρασίες, που εκτιμώνται από 1.200 έως 1.650 βαθμούς Κελσίου, είναι δηλαδή πιο καυτοί και από λιωμένη λάβα. Αντίθετα, ο πέμπτος εξωπλανήτης, που μόλις ανακαλύφθηκε, φαίνεται να είναι ένας παγωμένος γίγαντας σαν τον "δικό μας" Ποσειδώνα.
Δύο "νεογέννητοι καυτοί" πλανήτες
Παράλληλα το "Κέπλερ", όπως ανακοινώθηκε στο ίδιο αστρονομικό συνέδριο, έκανε μια παράξενη ανακάλυψη: δύο αντικείμενα σε τροχιά γύρω από άστρα, που δεν είναι σαφές τι είναι ακριβώς. Είναι πολύ καυτά για να είναι εξωπλανήτες, αλλά και πολύ μικρά για να είναι άστρα.
Η ιδιαιτερότητά τους έγκειται στο ότι αντί να μειώνεται η ακτινοβολία των μητρικών τους άστρων, όταν η τροχιά των ουράνιων σωμάτων περνά μπροστά από αυτά (όπως συμβαίνει με τους εξωπλανήτες όταν παρεμβάλλονται μεταξύ της Γης και του μητρικού άστρου τους), στη συγκεκριμένη περίπτωση η ακτινοβολία του άστρου τους γίνεται πιο αδύναμη (μειώνεται), όταν τα περίεργα αντικείμενα βρίσκονται πίσω από το άστρο τους, στη φάση δηλαδή που αυτό παρεμβάλλεται μεταξύ της Γης και των άγνωστων ουράνιων αντικειμένων.
Το γεγονός αυτό, κατά τους αστρονόμους, σημαίνει ότι, κατά περίεργο τρόπο, τα σώματα αυτά πρέπει να είναι πολύ πιο φωτεινά και καυτά από τα μητρικά άστρα-ήλιους τους. Οι πρώτες μετρήσεις δείχνουν ότι τα δύο σώματα -που πήραν τις ονομασίες ΚΟΙ 81 και ΚΟΙ 74- έχουν ακτίνα 90% και 40% μεγαλύτερη από το Δία και οι θερμοκρασίες τους υπολογίζονται αντίστοιχα σε 13.500 και 12.000 βαθμούς Κελσίου, ενώ των άστρων τους δεν ξεπερνά τους 10.000 βαθμούς.
Αυτός ο συνδυασμός μεγέθους και θερμοκρασίας δεν ταιριάζει με οτιδήποτε άλλο έχει παρατηρηθεί μέχρι τώρα στο σύμπαν και οι αστρονόμοι «ξύνουν το κεφάλι τους» να καταλάβουν με τι έχουν να κάνουν. "Το σύμπαν εξακολουθεί να κάνει τα παράξενα πράγματα ακόμα πιο παράξενα απ’ ό,τι μπορούσαμε να φανταστούμε", δήλωσε ο Γιον Μόρσε, επικεφαλής αστροφυσικός της NASA.
Μια πιθανή θεωρία, σύμφωνα με τον ερευνητή της NASA Τζέισον Ρόου, ο οποίος έκανε την ανακάλυψη, είναι ότι τα δύο ουράνια σώματα είναι νέοι πλανήτες ηλικίας μόλις 200 εκατ. ετών, καθώς οι "νεογέννητοι" πλανήτες είναι ακόμα καυτοί.
